Stjórnarsetur:
Moskva. Flatarmál:
17.075.400 km². Íbúafjöldi u.þ.b. 143 milljónir (2006), Rússar 82,6%, tatarar 3,6%, Úkraínumenn 2,7% auk rúmlega
100 þjóðarbrota, sem samtals eru 11,1%. Stærstu þjóðarbrotin í þessu
langstærsta lýðveldi fyrrum Sovétríkjanna búa í 16 lýðveldum.
Helztu atvinnuvegir eru landbúnaður, námagröftur, orkuframleiðsla og
véla-, efna-, timbur- og vefnaðariðnaður.
Aðaliðnaðarsvæðin eru í grennd við Moskvu og Pétursborg.
Evrópuhluti Rússlands,
vestan Úralfjalla, var að mestu byggður slavneskum og finnskum þjóðum á 9. öld. borgríkin Kænugarður og Hólmgarður voru stofnuð af víkingum
um 860 og auðguðust þau fljótt af verzlun og útflutningi.
Í lok 9. aldar sameinuðust þau í Garðaríki, sem tók upp grísk-katólska
trú í lok 10. aldar og náði yfir allt Mið-Rússland, Hvíta-Rússland
og norðurhluta Úkraínu.
Garðaríki liðaðist í
sundur í mörg furstadæmi á síðari hluta 12. aldar en Mongólar lögðu
undir sig Rússland sunnanvert á 13. öld og stofnuðu þar ríki og
undirokuðu furstadæmin, sem eftir voru í norðri. Drottnun tatara, eins
og Mongólar voru einnig kallaðir, varð til þess að Rússar einangruðust
smám saman frá Evrópu. Rússneska
þjóðin varð því til í deiglu finnskra, slavneskra, tyrkneskra og
mongólskra þjóðflokka. Sumir furstanna tóku harðstjórn tatara sér
til fyrirmyndar, eins og t.d. í stórfurstadæminu Moskvu á 14. öld. Ívan III, stórfursti, lýsti sig óháðan töturum 1480,
lagði undir sig Novgorod og sameinaði þar með Rússland aftur í eitt
ríki.
Íslenskir
ríkisborgarar verða að hafa gilda vegabréfsáritun í vegabréfi sínu
þegar ferðast er til Rússlands.
Þegar sótt er um vegabréfsáritun til Rússlands verður að framvísa
eftirfarandi:
- Eina passamynd í stærð 35 til 45
mm með ljósum bakgrunni (ekki brosandi skv. ICAO - reglum).
- Útfyllt spurningaeyðublað, sjá
hlekk hér að neðan
- Vegabréfi sem gildir í a.m.k. 6
mánuði eftir áætlaða brottför frá Rússlandi.
- Nákvæmar upplýsingar um
fyrirhugaða ferð (flug og gisting)
- Bréf til staðfestingar á umsókn um
vegabréfsáritun frá ferðaþjónustuaðila.
- Sönnun fyrir að umsækjandi sé með
gilda alþjóðlega sjúkratryggingu
|