Skipta má landinu í þrjár landfræðilegar einingar.  Í norður- og norðausturhlutunum eru Pannoníusléttan og hliðargreinar hennar.  Þetta eru frjósömustu svæði landsins á áreyrum Sava og Drava og þar er mest ræktað.  Norðan Zagreb eru Zagorihæðir, sem eru angar Júlíönsku-Alpanna.  Þar eru ávaxta- og vínekrur á milli Sava- og Dravadalanna.  Vestan og sunnan Pannoníusléttunnar , allt að Adríahafi, er miðhálendið, sem er hluti af Dinar-Ölpunum.  Karstsléttur þessa svæðis (aðallega kalksteinn) eru gróðursnauðar efst en neðar eru þétt skóglendi.  Jarðvegurinn á þessum slóðum er fremur ófrjósamur en þó ræktaður að hluta og einnig notaður til beitar.  Hæsta fjall Króatíu, Troglay (1913m), er þarna á miðhálendinu.  Þriðji landshlutinn er strandlengjan með Ístríuskaga í norðri og Dalmatíuströndinni að Kotorfirði.  Ströndin er rúmlega 1800 km löng og fyrir henni eru rúmlega 1100 eyjar og sker.  Þarna er lítið ræktað, enda jarðvegur ófrjósamur og grýttur.