Um 600 f.Kr. settust Armenar, sem eru indóevrópsk þjóð, að þar sem áður var ríkið Úrartú.  Persar réðu landinu um tíma en það varð sjálfstætt frá 189-69 f.Kr.  Þá komst landið undir stjórn Rómverja.  Kristni var gerð að ríkistrú um árið 300 og því varð Armenía fyrsta kristna ríkið í sögunni.  Armenía var undir yfirráðum Persa, Býsans og araba til u.þ.b. 900 en þá varð landið sjálfstætt á nýjan leik.  Seldjúkar unnu Armeníu á síðari hluta 11. aldar og á 16. öld náðu Tyrkir landinu á sitt vald.  Hluti þess var á valdi Persa en Rússar innlimuðu þann hluta árið 1828.

Sjálfstæðisbarátta Armena hófst undir lok 19. aldar en Tyrkir svöruðu með fjöldamorðum, sem náðu hámarki í heimsstyrjöldinni fyrri, þegar rúmlega ein milljón Armena var drepin og þjóðinni að mestu útrýmt á yfirráðasvæði Tyrkja. 

Rússneska Armenía var lýst sjálfstætt ríki árið 1918 en sameinaðist Sovétríkjunum tveimur árum síðar og varð Sovétlýðveldi árið 1936.  Upp úr 1970 hófu Armenar að krefjast sjálfstæðis og 1988 kom fram krafa um að Nagorno-Karabak-héraðið í Azerbajdzhan, sem er að mestu byggt Armenum, yrði sameinað Armeníu.  Átök blossuðu upp milli þjóðanna og var sovézki herinn sendur á vettvang árið 1990.

Að Armeníu liggja ríki, sem hafa átt í átökum við þjóðina og með því að yfirgefa ríkjasambandið eykst hættan á, að nágrannaríkin seilist til valda.  Þrátt fyrir þetta er öflug þjóðernishreyfing í Armeníu.