Havana er á norðvesturströndinni í 0-10 m hæð yfir sjó.  Íbúafjöldinn er 2.2 milljónir eða 2,7, ef útborgir eru taldar með.
Áætlunar- og leiguflug frá Düssedorf, Köln, Frankfurt/Main, München, Berlín (Þýzkal.), Prag (CSSR), París (Frakkl.), Madrid (Sp.), Mexíkóborg, Montreal og Toronto (Kan.) til Havanna.
Einnig er flogið til Kúbu um Barbados, Mexíkóborg, Cancún (Mexíkó), Kingston (Jamaika), Port of Spain (Trinidad) og Miami (Florida). 

Miðstöð innanlandsflugs er í Havana.  Þaðan er flogið til Nueva Gerona (Æskueyjan), Varadero, Camagüey, Holguin og Santiago. Skemmtiferðaskip undir rússneskum fána hafa stanzað í marga daga í Havanna.  Hægt er að komast til og frá Kúbu með flutningaskipum, sem sigla milli Kúbu og Rotterdam, Rostock, Antwerpen o.fl.staða á meginlandi Evrópu.

Aðalbrautarstöðin í Havana heitir Estación de Ferrocarriles.  Þaðan eru járnbrautarsamgöngur við Guane, Cienfuegos, Nuevitas, Guantánamo og Santiago.

Höfuðborgin Havana (La Habana á spænsku) stendur við skjólgóða og mengaða náttúruhöfn.  Hún er aðalmiðstöð viðskipta- og menningarlífs, ein aðalháskólaborg Karíbasvæðisins og setur katólsks erkibiskups.  Þegar á spænska nýlendutímanum var hún orðin þýðingarmesta borg Vestur-Indía.  Að vísu dró mjög úr viðskiptum, þegar Bandaríkin framfylgdu hafnbanni sínu eftir byltinguna 1959.  Það kom þó ekki í veg fyrir áframhaldandi iðnrekstur og menningarlíf borgarinnar er á heimsmæli-kvarða.

Margt minnir á spænska nýlendutímann.  Gömlu virkin við hafnarkjaftinn, sem er mjór frá náttúrunnar hendi, en höfnin breiðir síðan úr sér fyrir innan hann (23 km²), gömlu þröngu göturnar með spænsku húsunum og nokkrar opinberar byggingar standa enn og minna á fortíðina.  Umhverfis gamla borgarhlutann eru stór nútímahverfi með alls konar byggingarstílum og fjöldi grænna svæða með hitabeltisgróðri.

Fátækrahverfin, sem stækkuðu stöðugt fram að byltingunni, eru gjörsamlega horfin, þannig að Havana sker sig úr að því leyti, þegar litið er til annarra stórborga á Karíbasvæðinu.

Havana var fyrrum talin vera „breiðgata nýja heimsins” og ein líflegasta og fegursta hafnarborg á þeim ströndum Ameríku, þar sem dagur og nótt eru jafnlöng.  Þótt borgin sé í niðurníðslu, verða gestir hennar, sem eru þar í fyrsta sinn, ævinlega heillaðir af fölnuðu aðdráttarafli „Gömlu Havana” með trjáprýddum torgum og breiðum strætum.  Skoðunarstaðirnir eru vítt og breitt um borgina, þannig að það er ekki hægt að nota strætisvagna til að ferðast milli þeirra.  Bezta leiðin er að fara í skipulagðar hópferðir, nota leigubíla eða bílaleigubíla.

Í Vedado er mikill fjöldi ágætra og góðra hótela, s.s. Hotel Nacional (Graham Green: Maður okkar í Havana; mafían).  Í „Gömlu Havana” er að finna ódýra gististaði og þar eru líka flestir ódýru veitingastaðirnir, s.s. „paladares”, borðstofuveitingahúsin, þar sem ferðamönnum eru boðnar ódýrar máltíðir (þriðjungi ódýrari en á veitingastöðum).  Lögum samkvæmt mega ekki vera fleiri en 12 stólar í þessum einkareknu „paladares”.

SKEMMTANALÍF  Tropicana er bezti og stærsti næturklúbburinn í Havana.  Þar koma fram 100 léttklæddar stúlkur með mikinn og skrautlegan höfuðbúnað á hverju kvöldi auk 100 annarra dansara, sem dansa eftir hljómfalli risastórrar hljómsveitar og söngvara.  Þessi skrautsýning endar á ljósakrónudansinum, þar sem fjöldi dansara, tengdir rafmagnssnúrum, sprangar um sviðið með rafmagnslampa á höfðinu.

Það eru næturklúbbar í öllum helztu hótelunum.  Krár og barir fyrir samkynhneigða voru með öllu bannaðir, en nú eru þeir líka til, þótt hljótt fari.

Aðdáendur Hemingways slá ekki hendinni á móti „daquiri” á kránni „La Floridita”, sem hann sótti sem stífast, eða mohito á La Bodeguita del Medio, þar sem hann drakk líka.

Víða um borgina er boðið upp á djasshljómleika, leikhús, kvikmyndir og afrókúbverska dansa.

Dagana 23.-24. október 2005 fór fellibylurinn Wilma yfir Kúbu og olli miklu tjóni, m.a. talsveraðum flóðum í Havana.