Saga Sýrlands er einhver hin lengsta skráða saga landa heimsins.  Fornleifafundir í Ebla gefa til kynna stórt ríki á þessu svæði á þriðju teinöld fyrir Krist og Damascus státar af því að vera elzta borg í heimi, sem hefur verið í samfelldri byggð frá upphafi.

Vegna hernaðarlega mikilvægrar legu landsins á krossgötum margra menningarheima varð Sýrland oft fyrir innrásum.  Fyrstu drottnarar landsins voru Egyptar, hittítar, Assýríumenn, Persar og Grikkir.  Rómverjar komu til skjalanna árið 64 f.Kr. og síðan Býsantíumenn.  Yfirráð múslima allt frá 7. öld mörkuðu dýpstu sporin í sögu landsins og vöruðu lengst.  Landsmönnum var snúið til islamstrúar og menning araba gróf sér æ dýpri rætur.

Frá miðri sjöundu öld til miðrar áttundu aldar var Damascus höfuðborg hins stóra ríkis araba Umayyad.  Þegar þetta ríki leið undir lok náðu abbasídar völdum í landinu.  Seljúkar, Tyrkir, krossfarar, mamelúkar og mongólar skildu líka eftir sig spor í sögunni.  Frá 1516 til fyrri heimsstyrjaldarinnar var Sýrland hluti Ottómanaveldisins.  Sýrlands nútímans varð ekki til fyrr en að lokinni fyrri heimsstyrjöldinni, þótt landið hafi verið byggt allt frá fornöld.  Þá tóku Frakkar við stjórninni þar til landið fékk fullt sjálfstæði árið 1946.

Eftir sjálfstæðið hefur saga landsins verið stormasöm.  Stjórnarkreppur og hallarbyltingar voru tíðar á árunum 1949-63 og samtímis var lögð mikil áherzla á einingu araba.  Á árunum 1958-61 lögðust Sýrland og Egyptaland á eitt við stofnun Sameinuðu arabísku lýðveldanna.  Óstððugleikinn í landinu stafaði aðallega af hrepparíg og mismunandi hugmyndafræði en einnig af árekstrunum við Ísrael og kalda stríðinu milli stórveldanna.

Árið 1963 kom hallarbylting sósíalistaflokknum pan-Arab Bath til valda.  Bath-stjórnin deildi út auði landsins og gróf undan hinum hefðbundnu valdastéttum í landinu.  Klofningur innan stjórnarinnar olli pólistískum breytingum.  Árið 1966 komst róttæki armur flokksins með Salah Jadid í fararbroddi til valda.  Tap Gólanhæðanna 1967 greiddi leið Hafiz al-Assad til valda árið 1970.  Assad var hófsamur Bath-maður og ráðríkur.  Hann lagði í fyrstu áherzlu á bætt samskipti við arabísku nágrannaríkin til að bæta efnahagsástandið í landinu.  Það tókst og efnahagurinn blómstraði á fyrri hluta áttunda áratugarins, einkum vegna hækkaðs olíuverðs.  Vinsældir Assads jukust í kjölfar stríðsins við Ísrael 1973, þar sem her Sýrlands stóð sig þokkalega.  Í vopnahléssamingum við Ísrael fékk Sýrland lítinn hluta Gólanhæða til baka.

Vandræði stjórnar Assads jukust eftir miðjan áratuginn.  Sýrland hafði mikil afskipti af borgarastríðinu í Líbanon 1976.  Ísraelar óttuðust mikinn fjölda Palestínumanna og pólitíska óreiðu við norðurlandamæri landsins og gerðu innrás í Líbanon árið 1982, þar sem Sýrlendingar lentu á ný í hernaðarátökum við Ísraela.

Þátttaka í hernaðarátökum í Líbanon og stöðug hernaðaruppbygging vegna ógnarinnar frá Ísrael hefur verið gífurlega kostnaðarsöm fyrir landið.  Útgjöld til varnarmála nema u.þ.b. 30% af fjárlögum, þrátt fyrir mikla fjárhagsaðstoð frá öðrum arabalöndum.

Margir sunnítar í minnihlutahópi Alawíta í ríkissjórninni lýstu reiði sinni vegna ástandsins í efnahagsmálum.  Öfgasinnaðir múslimar hófu áróður fyrir sprengiárásum og morðum leiðtoga Alavíta árið 1976.  Þessar árásir kostuðu mörg hundruð Sýrlendinga lífið og skiptu landslýðnum í hópa eftir trúarlínum.  Stjórnin brást við með hörðum aðgerðum, sem gerðu marga hópa fráhverfa henni.  Miklar óeirðir brutust út í Aleppo-héraði árið 1980.  Árið 1982 var herinn sendur til að bæla niður uppreisn í Hama.  Talið er, að 25.000 borgarar hafi fallið í átökunum.

Vegur landsins sem leiðandi ríki í arabaheiminum óx í valdatíð Assads.  Öflugur her hans var búinn sovézkum vopnum og viðskiptalífið byggðist á góðu sambandi við Sovétríkin.  Sýrland studdi Íran í áttaárastríðinu við Írak.  Árið 1990 var grundvelli viðskipta við Sovétríkin kippt undan viðskiptalífinu.  Því brá ríkisstjórn Sýrlands skjótt við, þegar Írakar réðust inn í Kúveit sama ár og fordæmdi aðgerðinar.  Sýrlendingar skipuðu sér í lið BNA og bandamanna þeirra til að frelsa Kúveit úr klóm Íraka.  Árið 1991 samþykkti Assad líka að taka þátt í friðarviðræðunum í Miðausturlöndum milli arabaríkja og Ísrael.  Sýrland fékk umbun fyrir þessa stefnu með nýjum þróunarlánum frá ESB og öðrum ríkjum.