|
STJÓRNSÝSLA
Emírinn
(konungurinn) er æðsti maður ríkisins.
Hann nýtur aðstoðar ráðherra, sem eru gjarnan úr röðum fjölskyldu
hans. Stjórnarskráin
frá 1973 kveður á um þjóðþing með ríkisstjórn og þingmönnum,
sem eru kosnir í almennum kosningum.
Eftir tímabil mótmæla verkamanna og pólitísks óróa leysti
konungurinn þingið upp árið 1975.
Gamla arabíska kerfið var þá tekið upp á ný, þannig að
íbúarnir verða að leggja beiðnir og bænaskrár fyrir ráðgjafa
konungs til að koma málum sínum fram.
Árið 1993 stofnaði konungur 30 manna ráðgjafaráð (stækkað
í 40 árið 1996). Emírinn
skipar meðlimi þess, sem þjóna í fjögur ár í senn.
Stjórnmálaflokkar eru bannaðir.
FÉLAGSMÁL
Menntun
er frí fyrir nemendur í barna-, gagnfræða- og framhaldsskólum og skólaskylda
nær til barna á aldrinum 6-17 ára.
Einkaskólar starfa samhliða hinum opinberu.
Bahrain-háskóli og Arabaflóaháskólinn eru æðstu
menntastofnanir þjóðarinnar. Langflestir
íbúanna eru læsir. Heilsugæzla
er góð og frí og félagslega kerfið, sem er að flestu leyti líkt
hinum vestrænu, er einnig á vegum ríkisins (ellilífeyrir,
veikindagreiðslur, slysatryggingar, atvinnleysisbætur, mæðralaun og
fjölskyldubætur). Barnadauði er tiltölulega lágur, ef miðað er við önnur
lönd í Miðausturlöndum. Ríkið
stendur fyrir uppbyggingu félagslegra íbúða og nýtur til þess fjárstyrks
frá nágrannalöndunum.
ÍBÚARNIR
Meirihluti
íbúanna býr nú í borgum en nyrzt og norðvestast á Bahrain-eyju,
þar sem áveitur hafa verið nýttar öldum saman, eru smáþorp og
stakir bóndabæir.
Þessi landshluti stingur mjög í stúf við eyðimerkurnar í
mestum hluta landsins.
Hús þorpanna eru víðast byggð úr múrsteinum eða
steinsteypu með flötum þökum.
Sumar bráðabirgðabyggðir fiskimanna og fátæklinga eru enn
þá byggðar úr greinum döðlupálma (barasti).
Varanlegar byggðir eru fáar á suðurhluta eyjarinnar og hinum
minni eyju.
Manama
og Al-Muharraq
eru aðalborgir eyjanna.
Þar býr u.þ.b. þriðjungur íbúa landsins.
Manama með Mina’Salman-höfninni er höfuðborgin.
Þar er aðalmiðstöð stjórnsýslu, viðskipta og fjármála,
mörk stór hótel, vestrænar verzlanir og hefðbundnir arabamarkaðir
(souk).
Manama er nútímaleg borg og mjög ólík Al-Muharraq, sem er
þéttbýl með mjóum, bugðóttum götum.
Aðrar aðalbyggðir eru ‘Awali, næstum á miðri
Bahrain-eyju, þar sem flestir íbúarnir eru erlendir starfsmenn Olíufélags
Bahrain, Madinat ‘Isa’, sem er ríkisstjórnin stofnaði 1968,
Ar-Rifa’ash-Shamali, Ar-Rifa’ash-Sharqi, Ar-Rifa’al-Gharbi og nýja
borgin Hamad (1984).
MENNING
Þrátt
fyrir hraða efnahagsþróun, hefur arabísk menning haldið velli í
Bahrain.
Ríkisfjölmiðlarnir (útvarp og sjónvarp), senda út efni sitt
á arabísku en bjóða líka rásir á ensku.
Knattspyrna er vinsælasta íþróttin meðal landsmanna.
Veiðar með fálkum eru enn þá vinsælar efnamanna og þeir
eltast líka við gasellur og héra.
Hesta- og drómedaraveðreiðar eru vinsælar meðal almennings.
Nokkur
dag- og vikublöð eru gefin út á arabísku og nokkur þeirra líka á
ensku.
Flest blöð eru í einkaeign og eru ekki ritskoðuð, ef þau gæta
þess að styggja ekki konungsfjölskylduna.
Hefðbundið
handverk nýtur stuðnings almennings og ríkis.
Safnið í Manama hýsir minjar frá fornöld, m.a. fílabeinsstyttur,
leirmuni, koparmuni og gullhringi, sem lýsa utanaðkomandi menningaráhrifum.
Nýlistamenn blómstra líka í landinu. |
