Nassau hefur verið höfuðborg Bahamaeyja síðan sjálfstæði fékkst árið 1973. Hún stendur í landslagi, sem nær allt frá sjávarmáli upp í 41 m.y.s.  Íbúafjöldinn er nál. 140.000.  Borgin var skírð eftir Vilhjálmi af Óraníu-Nassau, sem varð konungur Englands árið 1688 sem Vilhjálmur III.  Þar eru mörg gömul virki, mörg velvarðveitt gömul og litrík hús frá nýlendutímanum, gömul og virðuleg hótel, lúxusferðamannastaðir og fjölbreytt afþreying í boði, allt frá einföldum rommkrám og kalypsóstöðum til spilavíta með fjölbreyttum skemmtiatriðum.

Eftir 1670 höfðu víkingar og sjóræningjar Nassau sem miðstöð sína og réðust þaðan á frönsk og spænsk skip.  Snemma á 18. öld réðust Frakkar og Spánverjar á bæinn og ollu verulegu tjóni.  Árið 1703 réðust þeir sameiginlega á bæinn og hröktu flesta íbúana í burtu.

Þegar Woodes Rogers, fyrsti konunglegi landstjóri eyjanna (1718-21 og 1729-32), kom til Nassau, fann hann allt í rústum og lét alla, sem vettlingi gátu valdið, þ.m.t. sjóræningja, taka til hendinni við endurbyggingu bæjarins.  Þegar þingið kom fyrst saman á síðara landstjóratímabili Woodes, samþykkti það 12 lög, þ.á m. skipulag Nassau.

Bærinn stækkaði enn frekar á fimmta tugi 18. aldar, var endurnýjaður á margan hátt og Montaguvirkið var byggt.  Undir stjórn William Shirley, landstjóra (1758-68), stækkaði og þróaðist borgin enn.  Hann endurskipulagði borgina og lét þurrka upp mikið votlendi, sem var uppeldisstöð moskítóflugna, til þess að hún gæti stækkað í austurátt.  Meðal margra gatna, sem þá urðu til, var Shirley Street.

Þegar bróðir hans, Thomas, var landstjóri, varð borgin næstum gjaldþrota og fátækt varð allsráðandi.  Árið 1783 lýsti þýzkur ferðamaður (Schöpe) því yfir, að Nassau ætti eina reglulega götu, sem lægi meðfram sjónum.

Konungssinnaðir Bandaríkjamenn, sem flúðu til Bahamaeyja í kjölfar frelsisstríðsins, höfðu mikil áhrif á byggingarstílinn í Nassau.  Þeir gjörbyltu sóðalegum bæ í fallega borg og íbúafjöldinn meira en fjórfaldaðist við komu þeirra og þrælanna, sem þeir fluttu með sér.  Þeir fluttu með sér byggingarstíl frá Suðurríkjunum og sína eigin útfærslu á georgíska stílnum.

Á miðri 19. öld lifnaði aftur yfir staðnum og mikið var byggt, þegar menn fóru að græða á þrælastríðinu í BNA.  Þá varð Nassau að miðstöð þeirra, sem græddu á því að rjúfa hafnbannið, sem Bretar settu á Bandaríkin.  Í lok 19. aldar urðu borgarbúar að reiða sig á ýmiss konar iðnað, s.s. framleiðslu svamps, ræktun ananas og sísals, en betri tímar voru í væntum.  Á bannárunum í BNA var áfengi flutt í stórum stíl þangað um Nassau (1919-33).  Snemma á sjötta áratug 20. aldar hófst ferðaþjónustan, sem er nú höfuðatvinnuvegur landsins.  Samtímis komst borgin á kort alþjóðlegra bankaviðskipta og varð aðsetur aragrúa fyrirtækja vegna skattaívilnana.