Indónesía meira,
Flag of Indonesia

SAGAN HAGTÖLUR . .

INDÓNESÍA
MEIRA

Map of Indonesia
.

.

Utanríkisrnt.

Booking.com

Landslag:  Á stóru eyjunum eru fjallgarðar með a.m.k. 300 virkum eldfjöllum.  Hæst þeirra er Kerinci (3085 m).  Breiðir dalir eru á milli fjalla og regnskógar, fenjasvæði og flæðilönd við sjó.  Stærsta stöðuvatnið er Tobavatn, 1707 km², á Súmötru.

Loftslag:  Hitabeltisloftslag undir áhrifum monsúnvinda með háum hita, röku lofti og mismunandi mikilli úrkomu eftir landslagi.

Íbúarnir:
  Indónesía er í þriðja sæti Asíuþjóða hvað snertir fólksfjölda á eftir Kína og Indlandi.   Indónesar eru flestir malæjar, javanesar, sunanesar, maduresar, balíesar, melanesar (irian, jaya) og kínverjar.

Trúarbrögð:  92% islam, hindúatrú, búddatrú, kristni, náttúrutrú og áhangendur Konfúsíusar.

Tungumálið er bahasa Indónesía og enska, sem er verulega útbreidd auk hollenzku.  Sjálfstæðisyfirlýsing frá 17. ágúst 1945.  Lýðveldi með valdamiklum forseta.  Ráðgefandi þing og löggjafarþing.  Indónesía er aðili að Sameinuðu þjóðunum, ASEAN, Colombo-áætluninni, OPEC o.fl. alþjóðlegum stofnunum.

Höfuðborgin
er Jakarta og aðrar stórar borgir eru:  Surabaya (2,5 millj.), Bandung (2 millj.), Medan (1,5 millj.), Sanarang (1,1 millj.), Palembang (0,8 millj.), Ujung Padang ( 0,8 millj.), surakarta (0,6 millj.), Malang (0,5 millj.), Yogyakarta (0,4 millj.) og Banjarmasin (0,4 millj.).

Atvinnuvegir:
Landbúnaður:
  Hrísgrjón, sykurreyr, maniok, kókoshnetur, maís, sætar kartöflur, bananar, hrágúmmí, jarðhnetur, sojabaunir, ananas, appelsínur, kaffi, tóbak og te.
Jarðefni:  Jarðolía, gas, nikkel, báxít, kol, kopar, tin, gull.
Iðnaður:   Olíuhreinsun, bíldekk, útvörp, sykur, baðmull.
Innflutningur:  Vélar, farartæki, stál, olíuvörur, sykur.
Útflutningur: Olía, gas, timbur, hrágúmmí, tin, kaffi, pálmaolía, tóbak, te, kopra (þurrkaðir kókoskjarnar), fiskur, krydd o.fl.
Heildarþjóðarframleiðsla 90 milljarðar US$ (6,3 billjónir Ikr í apríl 1994).

Náttúrufar:  Eyjar Indónesíu eru rúmlega 13.600 talsins en aðeins 350 þeirra eru stærri en 100 km² og tæplega helmingur þessara 350 er byggður.  Indónesía liggur á milli 6°N og 11°S og 94°A og 141°A, sem er 1890 km frá norðri til suðurs og 5.100 km frá austri til vesturs.  Alls eru eyjarnar og hafsvæðin 5,2 milljónir km².  Enn þá er deilt um innlimun Irian Jaya (V-Nýju-Gíneu, 422.000 km²).

Indónesísku eyjarnar eru framhald fellingafjalla Asíu (Himalaja).  Aðalbergtegundir eru granít, kvarts, kristallað hellugrjót auk margs konar verðmætra jarðefna.  Fellingahreyfingum, sem hófust í upphafi tertíer, er ekki lokið eins og tilvist >300 eldfjalla gefur til kynna (128 mikið virk).  Setlög frá tertíer og míósen;  kalk, leirlög, mergil (kalkleir), sandstein o.fl
. er að finna í myndbreyttu hóla- og hæðalandslagi umhverfis fjallgarðana og í dölum þeirra bíður gífurlegt magn kola nýtingar.  Láglendi með flæðilöndum og fenjum eru á austanverðum eyjunum en þær eru sæbrattar að Indlandshafi.  Gjóskan og framburður ánna er frjósamur jarðvegur, en þau náttúrugæði hafa valdið of mikilli fólksfjölgun á sumum eyjanna.  U.þ.b. 2/3 hlutar eyjanna eru vaxnir skógi.  Hæsti tindur Indónesíu er Puncak Jaya (5.029 m).  Hann er á jöklasvæði Maokege-fjallgarðsins í Irian Jaya (V-Nýju-Gíneu).  Fyrir vesturströnd Súmötru, í Javahafi og Floreshafi, eru geysistór kóralrif.

Gróður. 65% lands Indónesíu eru skógi vaxin.  Flæðilönd með fenjatrjám er að finna á austur-strönd Súmötru og á nokkrum strandbútum Kalimantan, Sulawesi, Irian Jaya og Molukkueyja.  Þá eru sígrænir hitabeltisskógar og sumpart salt- og sætvatnsfenjaskógar.  Ofar eru þokuskógar.  Monsúnskógar, sem fella lauf, og tekktré eru á stórum svæðum á Jövu og Litlu-Sundaeyjum.  Þurr-skógar og grassléttur er að finna í norðvesturhluta Súmötru, á Sulawesi og Litlu-Sundaeyjum, einkum Timor.  Þar er mikið um akasíu-, kasuar- og eukalyptustrjátegundir.  Ofan við 3000 - 3500 m.y.s. eru hitabeltisalpategundir, runnar og barrtré.

Dýralíf: 
Indónesía er auðug af dýrategundum, enda um stórt landflæmi að ræða.  Milli eyjanna Kalimantan (Borneó) og Sulawesi og Bali og Lombok liggur hin svonefnda Vallace-lína, skírð í höfuðið á brezkum dýrafræðingi.  Hún markar skilin á milli dýrategunda Austurlanda og Ástralíu.  Á Súmötru er m.a. tígrar, fílar, nashyrningar, tapírar, vörtusvín, hjartarsvín, dverghirtir og margar apategundir.  Fjöldi orang utan (skógarmanna) er talinn vera í nánd við 10.000 í heiminum og sér-stakt verndarsvæði fyrir þá er á Kalimantan (Borneó).  Fuglalífið er fjölbreytt, s.s. páfuglar og íbis.  Aragrúi skordýra.  Skriðdýr, m.a. stærsti krókódíll heims, listakrókódíll og pætonslöngur, sem geta orðið margra metra langar.  Javanashyrningurinn er í mikilli útrýmingarhættu (aðeins 50 dýr eftir).

Austan Wallacelínunnar finnast litlar kengúrutegundir, maurabirnir, pungrottur, paradísarfuglar, kakadúar og stórir hlaupafuglar.  Stórar og ógnvekjandi eðlur finnast aðeins á eyjunni Komodo, þar sem álitið er, að þær hafi hafzt við í u.þ.b. 60 milljónir ára.  Sædýralífið er mjög fjölbreytt, fiskar, kórallar, krabbar, sem mylja kókoshnetur auðveldlega og risaskjaldbökur, sem eru í útrýmingarhættu.

 TIL BAKA     Ferðaheimur - Garðastræti 36 - 101 Reykjavik - info@nat.is - Heimildir            HEIM