Bodenvatnið tilheyrir Bæjaralandi, Baden-Württemberg, Austurríki og Sviss.  Meðalvatnsborð liggur 395 m yfir sjó.  Flatarmál alls 545 km² (Ober- og Überlingenvötn saman 480 km² og Untervatn 65 km²).  Mesta lengd milli Bregenz (Au) og Stein við Rín (Sv) 69 km í loftlínu.  Mesta breidd milli Kressbronn og Roschach (Sv) 14,8 km.  Mesta dýpi milli Fischbach og Uttwil er 252 m (í Obervatni).  Mesta ummál er 263 km, 168 km í Þýzkalandi, 69 km í Sviss og 26 km í Austurríki.  Meðalvatnsmagn er 48,43 milljarðar rúmmetra.  Meðalflóð í júní/júlí 440 sm.  Mesta skráð flóð var í byrjun september 1817, 623 sm.  Djúpskyggni er að meðaltali 7,5 m en allt að 12 m í janúar.

Litir:  Vesturhlutinn er blágrænn en er austar dregur verður vatnið gulleitt vegna aðstreymis Rínar úr Ölpunum (um Lichtenstein).

Landamæri rikjanna þriggja, sem að vatninu liggja, eru ónákvæm á vatninu sjálfu.  Venjur og hefðir eru látnar ráða og hefur mönnum samið vel á þann hátt.  Npfn vatnanna hafa breytzt í tímans rás.  Náttúrulegt nafn er Rínarvatn.  Í fornöld hét vatnið Lacus Venetus (illýríska) eða Lacus Brigantinus (keltneska = Bregenzvatn).  Snemma á miðöldum hét það Lacus Acroniu eða Lacus Moesius (á þýzku Kostinzer See).  Síðan á Karolinertímanum Podmen See, Bodmen See, Bodamer See, Bodmer See og öðrum líkum nöfnum.  fyrstu heimildir um núverandi nafn eru frá 1438.

Bodenvatn er stærsta vatn Þýzkalands, þriðja stærsta vatn Mið-Evrópu á eftir Plattensee í Ungverjalandi og Genfarvatn í Sviss og annað stærst í Ölpunum.

Náttúruverndarsvæði eru allmörg í kringum vatnið, einkum við árósa.  Þessi svæði hafa einkum verið friðuð vegna fuglalífsins, sem er talsvert fjölbreytt.  Ýmsar fuglategundir, sem við könnumst við, verpa þar, s.s. blesendur, svanir, mávar (hettumávar), fiskihegrar, dílaskarfar, toppendur, blesgæsir, kríur, gleður, vepjur, spóar, lóur, lóuþrælar, þrestir og margar aðrar tegundir.

Í vatninu lifa u.þ.b. 30 tegundir fiska, t.d. bláfiskur af laxakyni, sem finnst aðeins í Bodenvatni og er uppistaðan í afla fiskimanna (lostæti), hvítfiskur, vatnakarfi, gedda (allt að 1,4 m og 20 kg), sendill, silungur (allt að 15 kg), lax skeggkarfi, sjóköttur (fengrani), áll og fleiri.

Jarðfræði:  Hinn geysistóri Rínarjökull gróf trogið, sem vatnið stendur í.  Í stað þess að skríða frá suðri til norðurs, eins og stefna skriðjökla var á þessum slóðum, gróf hann dældina í na-sv-stefnu.  menn hafa getið sér til, að veikleiki í jarðlögunum vegna sprungustefnu í þessar áttir hafi breytt og ráðið stefnu jökulsins.  Vatnið liggur í trogi milli júramyndunarinnar og Alpanna.

Svissneskir jarðfræðingar hafa sannað, svo ekki er vafi á, að fyrir nálægt 15 milljónum ára hafi stór loftsteinn grafið fyrstu sporin að dældinni.  Slíkt er ekki einsdæmi í Mið-Evrópu, s.s. Nördlingen Ries og Steinheimer Becken.  Þessi loftsteinn mun hafa þrengt sér niður á 2000 m dýpi.  Kalkbrot úr neðri jarðlögum hafa þeytzt út um allt og hafa m.a. fundizt hjá St. Gallen (1945).

Byggingarlist
Rómantíski stíllinn:  Byggingar á Reichenau-eyju, í Konstanz og í Lindau (St. Peter).
Gotneski stíllinn:  Konstanz, Meersburg (Grethgebäude), Überlingen (dómk.), Lindau (Diebsturm).
Endurreisnarstíllinn:  Heiligenberghöll, Wolfegghöll, ráðhúsið í Lindau og Konstanz.
Snemmbarok:  Meersburg (gamla höllin), Friedrichshafen (hallarkirkjan).
Hábarok:  Meersburg (nýja höllin), Lindau (St. Marien), Mainau (höllin og kirkjan).
Nýi stíllinn:  Konstanz (háskólinn).