Landbúnaður er undirstöðuatvinnugrein í Tadjikistan (40% af vergri þjóðarframl. og þriðjungur vinnuafls).  Helzta uppskera hans er baðmull, sem er ræktuð á áveitusvæðum allranyrzt og í suðausturhlutanum, grænmeti, kartöflur og ávextir.  Nautgripa- og sauðfjárrækt er einnig mikil.

Helztu verðmæti í jörð eru kol, blý, sínk, járngrýti, olía, náttúrugas og antimony.  Gullbirgðirnar eru verulegar og silfurbirgðir eru meðal hinna mestu í heimi.  Veruleg iðnvæðing hófst á fjórða áratugnum og talsvert er framleitt af baðmull, silki, vefnaðarvöru, áburði, skóm, víni og teppum.  Tadjikistan framleiðir einnig mikið af raforku, sem er að hluta nýtt til framleiðslu áls.  Frekari nýting vatnsorkunnar er fyrirhuguð en henni varð að fresta í borgarastyrjöldinni (1992).

Borgarastyrjöldin olli mikilli hnignun efnahagslífsins.  Það hrapaði um 35% á árunum 1992-93.  Atvinnuleysi fór upp í 13% á þessum árum og halli fjárlaga nam u.þ.b. helmingi vergrar þjóðarframleiðslu.  Yfirvöld fóru sér hægt í markaðsvæðingu eftir styrjöldina, þannig að um aldamótin var einungis búið að einkavæða 5% ríkiseigna.  Brottflutningur fjölda Rússa, gyðinga og starfsmenntaðs fólks kom í kjölfar efnahagslægðarinnar og kann að hafa varanleg áhrif.  Tjón á samgöngukerfi landsins í styrjöldinni (járnbrautir, vegir o.þ.h.) olli m.a. lokun álversins í Tursunzade, vestan Dushanbe.  Nýja, rússneska rúblan (1993) er gjaldmiðill landsins.