Asunción, höfuðborg Paragvæ, er á skógi vöxnu nesi milli Paragvæárinnar og Pilcomayo-ár í 53 m hæð yfir sjó.  Borgin fékk nafn sitt 15. ágúst 1537 á uppstigningardegi heilagrar Maríu.  Árið 1541 réðust pampa-indíánar á Buenos Aires og íbúarnir flúðu til Asunción.  Borgin var aðalaðsetur spænskra yfirvalda í austurhluta Suður-Ameríku í nærri hálfa öld áður en Buenos Aires var byggð á ný.  Árið 1588 stofnuðu jesúítar trúboðstöðvar við Paraná-ána til að boða guaraní-indíánum trú.  Þeir tóku Spánverjunum vel og lærðu af þeim reiðmennsku og að drekka kaffi.  Blönduð hjónabönd leiddu til kynblöndunar (mestizo), sem einkennir þjóðina nú.

Eftir aðskilnaðinn frá Buenos Aires 1617 minnkaði vegur Asunción.  Ástæðurnar voru margar og meðal þeirra fjarlægðin frá Spáni og sjálfstæðisbaráttu þjóðernis- og aðskilnaðarsinna, sem hófst snemma í landinu.  Jesúítar voru reknir úr landi 1767 og sjálfstæði var lýst yfir um miðnætti 14./15. maí 1811.  Hernaðarlega mikilvæg lega borgarinnar við stór ármót, sem tengdu landið við Argentínu, Brasilíu og Úrúgvæ, andstæðingana í Paragvæstríðinu 1864-70, leiddi til hernáms Brasílíumanna, sem skiluðu borginni ekki aftur fyrr en 1876.

Margir og stórir skrúð- og skemmtigarðar og blómstrandi tré prýða borgina.  Niðri við ána eru húsin í nýlendustíl, einnar hæðar með svölum, en í miðborginni eru nútíma háhýsi.  Dómkirkjan, Forsetahöllin og Frægðarhofið (eftirliking af Les Invalides í París), sem voru byggð á 19. öld og hið nýtízkulega Hótel Guarianí, teiknað af brasilíska arkitektinum Oscar Neimeyer, eru meðal áhugaverðra bygginga í borginni.  Hún er setur ríkisstjórnarinnar og erkibiskups landsins og er miðstöð menningar og efnahagslífs landsins.  Þar eru margar menntastofnanir, s.s. Asunción-háskóli (1890) og Katólski háskólinn (1960; Nuestra Senora).

Asunción er aðalútflutnings- og verzlunarmiðstöð Paragvæ og er í miðju þéttbýlasta héraðs landsins.  Meðal vinnslu- og útflutningsvöru eru baðmull, sykurreyr, maís, tóbak, ávextir og nautgripaafurðir.  Verksmiðjur framleiða m.a. vefnaðarvörur, matarolíu, skó, hveiti, litla fljótabáta og tóbaksvörur.  Vatnsveita borgarinnar var tekin í notkun 1955.  Fljótabátar, sem eru flestir í eigu erlendra fyrirtækja, annast mestan hluta frakt- og farþegaflutinga.  Borgin er líka miðstöð járnbrauta (Ferrocarril Presidente Carlos Antonio López), sem tengja hana við brautakerfi Argentínu með ferju yfir Paragvæána við Encamación.  Önnur ferja tengir hana við aðalvegakerfið til Buenos Aires.  Millilandaflugvöllur er við borgina.  Áætlaður íbúafjöldi 1982 var tæplega 460 þúsund.