|
 Björgvin stendur nærri miðju Hörðalandi á skaga úti við ströndina.
Björgvin er gamall bær og á sér margar sögulegar minjar.
Bærinn er talinn hafa orðið til á 11. öld og segir sagan að
Ólafur kyrri hafi stofnað hann. Á
13. öld var þar lengstum konungasetur.
Sátu þeir þar að jafnaði Hákon gamli og Magnús lagabætir,
sonur hans. Það var skreiðarverzlun,
sem fyrst kom fótum undir Björgvin.
Þaðan var flutt út skreið frá Vestur- og Norður-Noregi.
Í fyrstu var skreiðin aðallega flutt til Englands en á 14.
öld náðu Hansakaupmenn skreiðarverzluninni að mestu undir
sig. Mátti heita, að þeir
réðu lögum og lofum í Björgvin í tvær aldir eða fram á 16. öld.
Margir Hansakaupmenn fluttust til bæjarins eða dvöldust þar
um hríð. Á vissu tímabili
var Hansakaupmönnum í erlendum bæjum bannað að kvænast og
voru þeir nefndir piparsveinar vegna þess, að þeir verzluðu
einna mest með krydd.
Þótt Íslendingar hefðu meiri skipti við Niðarós en Björgvin,
dvöldust margir Íslendingar með Noregskonungum í Björgvin,
og má segja, að flestir stórhöfðingjar á Íslandi hafi
dvalizt þar lengri eða skemmri tíma.
Létust ýmsir þeirra þar og voru grafnir þar, t.d. Arnór
Tumason og Jón murtur, sonur Snorra Sturlusonar.
 Edvard
Grieg fæddist í Björgvin 15. júní 1843 (†4. september 1907).
Forfeður hans voru skozkir og nafn fjölskyldunnar var
upphaflega „Greig”. Eftir orrustunar við Culloden árið
1746 ferðaðist langa-langafi hans vítt um heiminn og settist
síðan að í Noregi í kringum 1770. Þar gerðist hann
kaupmaður í Björgvin. Edvard ólst upp á tónelsku
heimili. Móðir hans, Gesine, kenndi honum á píanó.
Hann stundaði nám í nokkrum tónlistarskólum. Hann
flutti oft tónlist sína í kennslustundum við mikla aðdáun
barnanna en kennararnir voru lítt hrifnir. Þeir litu á
hann sem latan nemanda.
Sumarið 1858 hitti Edvard hinn dáða, norska fiðluleikara Ole
Bull, sem var vinur fjölskyldunnar, og bróðir hans var
kvæntur frænku Edvards. Ole Bull hafði tilfinningu
fyrir hæfileikum hins 15 ára pilts og fékk foreldra hans til
að gefa honum tækifæri til að þróa þá frekar í
Tónlistarskólanum í Leipzig, þar sem Ignaz Moscheles var
skólastjóri. |
