Santiago
de Cuba er höfuðstaður samnefnds héraðs á suðausturströndinni í
0-6 m hæð yfir sjó. Íbúafjöldinn
er 370.000. Áætlunarflug
milli Santiago og Havanna. Áætlunar-
og leigubílar (deilibílar) milli Santiago og annarra stærri borga.
Frekari upplýsingar veitir Cubatur í hótel Casa Granda, Plaxa
Céspedes, s. 7278.
Santiago
er önnur stærsta borg Kúbu. Hún
stendur við skjólgóða vík á suðausturströndinni.
Þar er deigla fólks af indíánaættum og evrópskum og
afrískum uppruna, sem gerir Santiago að karabískustu borg landsins,
sem kemur aðallega fram í frjálslegri framkomu íbúanna.
Að baki borgarinnar eru skógi vaxin
Sierra Maestrafjöllin, sem eru torfær og þar með ósnortnasta
svæði Kúbu. Sunnan
Santiago er hinn 7200 m djúpi Cayman-áll í Karíbahafinu.
Sé borgin skoðuð frá hafi,
virðist hún byggð á náttúrulegum stöllum í landslaginu og
svalir húsanna með járngirðingum sínum, oddmjóum márískum
gluggum og mjóum útistigum njóta sín vel.
Fólkið er vingjarnlegt og gestrisið og oft elta hópar barna
gestina eftir götunum og söngla: „Halló! Hvaðan
ertu? Gefðu mér sápu!”
Atvinnulíf
og íbúar. Höfnin og viðskiptalífið eru undirstaða tilverunnar í
borginni en þar er líka háskóli og setur katólsks erkibiskups. Flestir íbúanna eru þeldökkir og fleiri eru af haitískum
uppruna þar en í öðrum borgum landsins.
Sagan.
Diego
Velázques stofnaði borgina árið 1514 og árin 1523-56 var hún höfuðborg
eyjarinnar. Á 17.- og 18.öld
varð hún oft fyrir árásum sjóræningja og árið 1898 varð þar
mikil sjóorrusta skammt undan landi milli spænsks- og bandarísks
flota, sem skaut Spánverja í kaf.
Borgin
fékk nýja sögulega þýðingu í tengslum við byltingarhreyfingu
Kastrós. Torfær Sierra
Maestrafjöllin voru tilvalinn felustaður fyrir uppreisnarmennina.
26. júlí 1953 reyndu þeir að leggja Moncadaherstöðina undir
sig en mistókst. Þessi
dagsetning er talin upphaf byltingarinnar (26. júlí hreyfingin) og
borgin var kölluð 'vagga byltingarinnar'. 2. janúar 1959 náðu
uppreisnar-menn herstöðinni endanlega á sitt vald.
Céspedes-garðurinn
er líflegur miðpunktur borgarinnar og flest skoðunarvert er í næsta
nágrenni hans.
*Dómkirkjan,
sunnan garðsins, var upprunalega byggð árið 1528 og síðast endurnýjuð
árið 1932. Útskorinn
predikunarstóllinn (1910) og gröf Velázques eru athyglisverð og í
safni kirkjunnar eru söguleg skjöl og dýrgripir hennar til sýnis.
Cementerio
Santa Ifigenia.
Í
þessum kirkjugarði eru margar hinna frægu frelsishetja til sýnis,
uppstoppaðar (t.d. José Marti).
Ayuntamiento
við norðanverðan garðinn var fyrrum ráðhús en nú setur Poder
Popular. Skammt austar er hótel
Casa Grande, þar sem Cubatur, ferðaskr. ríkisins, er til húsa.
Casa
de la Trova
(18.öld) er við Calle Heredia, sem liggur meðfram garðinum sunnanverðum. Þar er tónlistin Trova, sem er upprunnin í Santiago, iðkuð.
Austar er Casa Heredia, þar sem skáldið José María Heredia
bjó (1842-1905).
Emilio
Bacardi-safnið
við Calle Pio Rosado var byggt í lok 19.aldar með stuðningi eins meðlims
hinnar heimsfrægu Bacardifjölskyldu.
þar eru til sýnis fornminjar ýmissa indíánamenninga, egypzk
listaverk og merkileg málverk.
Clandestinidad-safnið
er við Calle Pico. Í þessu
safni andspyrnuhreyfingarinnar er dregin upp mynd af atburðum, sem áttu
sér stað árið 1953.
Moncada-herstöðin
er norðaustan við miðbæinn. Uppreisnarmenn
gerðu misheppnaða árás á hana 1953.
Þar er nú byltingarsafn. Í
byggingunni andspænis fóru fram réttarhöldin yfir Fidel Kastró.
Hermanos
País-safnið
er norðvestar við Avenida General Bandarez.
Þetta er minningarsafn um Paísbræðurna, sem skipulögðu
andspyrnu gegn Batista og létu lífið fyrir.
José
Martí-hverfið
(40.000 íb.) er við norðanverða Santiagovíkina.
Það er kennt við skáldið og frelsishetjuna José Martí
(1853-1895). Hin síðari
ár hefur hverfið verið endurnýjað og lagfært mjög skemmtilega.
Umhverfi
Santiago de Cuba
El
Morrovirkið
(eða 'Castillo de San Petro) við mynni Santiagovíkurinnar var reist
um miðja 17. öldina. Þar
er nú safn, sem helgað er hörmungunum, sem árásir sjóræningja
leiddu yfir íbúana. Frá
endurbyggðum mannvirkjunum er ljómandi útsýni yfir 'Bahía de
Santiago og Karíbaströndina.
Zocapa
er nes með litlu fiskiþorpi í Santiagovíkinni.
Úti fyrir því er smáeyjan Cayo Granma, þar sem bátar er lítil
höfn og bátasmíði.
Granjita
Siboney
er
bær, sem frumbyggjarnir skírðu þessu nafni, austan Santiago.
Þar hafði Kastró aðalbækistöð sína, þegar árásin var
gerð á Moncada-herstöðina 1953.
Nú er bærinn pílagrímastaður byltingarsinnaðra ferðamanna.
Fallegasta baðströndin í grennd við Santiago, Playa Siboney,
er sunnan bæjarins.
*Gran
Piedra
er þjóðgarður 30 km austan Santiago.
Mjög gott útsýni er ofan af þursabergsklettinum Gran Piedra.
Fylgja verður réttum klifurleiðum eða stigum upp á hann. Í góðu skyggni má sjá alla leið til Hispaniola og
Jamaica. Á 19.öld settust
flóttamenn frá frönsku nýlendunni Ste. Dominigue (Hispaniola) að við
fjallið sunnanvert og tóku til við kaffirækt.
Bústaður þeirra, La Isabellica, var gerður upp og er nú
safn.
*El
Cobre
er gamall námubær 20 km norðvestan Santiago.
Þar leituðu frumbyggjarnir að verðmætum í jörðu áður en
Kólumbus kom siglandi. Bærinn
hefur verið pílagrímastaður frá 17.öld, en þá sáu þrír
fiskimenn svip heilagrar Maríu þar.
Kirkja staðarins sést víða að.
Hún er frægasta pílagrímakirkja Kúbu og þar gefur að líta
marga verðmæta gripi, sem henni hafa áskotnazt sem áheit.
Ernest Hemingway gerðist líka pílagrímur og heimsótti staðinn.
*Sierra
Maestrafjöllin
teygjast austur og vestur fyrir Santiago.
Þar er kopar, mangan og króm í jörðu.
Hæsti tindur þessara fjalla, sem eru í raun röð samhliða
fjallgarða, er Pico Turquino (1974 m; vestan Santiago; hæsti staður Kúbu).
Gran Piedra, austan Santiago er hæsti staður austurhluta
fjallanna. Flóttamenn frá
Hispaniola leituðu sér hælis í Sierra Maestra á árum áður.
Þar földu byltingarmenn Kastrós sig á árunum milli 1956 og
1959 áður en þeir héldu í sigurgönguna til Havana.
Síðan hafa fjöllin orðið að svipuðum helgistað og Skíriskógur
var í sögunni um Hróa hött. Í
Sierra Maestraþjóðgarðinum er blómlegur skógur, mjög góðir göngustígar
og fjöldi tegunda villtra dýra. Fólki
eru boðnar skoðunarferðir til virkis byltingarmannanna eða ganga á
Pico Turquino. |