|
Dýrlingaeyjar
eru u.þ.b. 10 km sunnan eyjahlutans Basse-Terre. Þær eru 14 km² og íbúafjöldinn er 4.000. Reglulegar
flugsamgöngur milli Terre-de-Haut / Terre-de-Bas og Pointe-à-Pitre /
Basse-Terre. Ferjur sigla
reglulega milli Gros-Cap (Terre-de-Bas), Terre-de-Haut og Trois-Rivière
(Basse-Terre) og skemmtiferðaskip koma þar oft við.
Landslagið
á Dýrlingaeyjum er afarfagurt. Þær
eru oft kallaðar 'Litla Rio' vegna hinna fögru baðstranda og
fjalllendisins umhverfis. Þær
eru sunnan eldvirka hluta Guadeloupe og eru hluti af neðansjávarfjallgarði,
sem til varð við eldgos. Þrátt
fyrir nálægð hinna hærri fjalla á Basse-Terre, rignir lítið á
eyjunum. Vatnsskorturinn
beindi athöfnum íbúanna út á hafið, enda hafa þeir lifað af
fiskfangi um aldir, og þeir hafa alltaf þurft að byggja vatnsþrær
til að safna í neyzluvatni. Skammt
er síðan ferðaþjónustunni fór að vaxa fiskur um hrygg.
Kólumbus
kom þangað í nóvember 1493 og uppgötvaði þessar óbyggðu eyjar.
Hann skírði þær Los Santos.
Fyrstu frönsku innflytjendurnir komu árið 1648 og síðan hafa
íbúarnir þar deilt kjörum með samlöndum sínum á Guadeloupe.
Skömmu eftir landnámið var hernaðarlegt mikilvægi þeirra ljóst
og virkisbyggingar voru hafnar. Hinn
12. apríl 1782 háðu Bretar frá Domicia undir stjórn Rodney aðmíráls
og Frakkar undir stjórn
Comte de Grasse aðmíráls örlagaríka sjóorrustu
á hafinu á milli Dýrlingaeyja
og Dominicia. Bretar höfðu betur og við það dró verulega úr frönskum
áhrifum á Karíbahafi en Bretar juku sín.
Plöntu- og dýralíf.
Vegna þurrviðrisins eru ýmsar tegundir kaktusa áberandi.
Á gönguferðum sér fólk ýmiss konar smáeðlur og stóreðlur
(leguan), sem búa í afskekktum holum og skútum.
*TERRE-de-HAUT er aðaleyja Dýrlingaeyja. Hún
er fjölbreytt og fjöllótt (0-309 m).
Íbúafjöldinn er u.þ.b. 3.000.
Hún býr yfir fallegum dalverpum og góðum baðströndum.
Höfuðstaðurinn er samnefndur eyjunni.
Hann er miðsvæðis milli hæðanna með litskrúðugum húsum
og góðu skipalægi. Í
norður-hluta bæjarins eru einbýlishús en suðurhlutinn (Fond-de-Curé)
hefur enn þá yfirbragð fiski-mannabæjar.
Við austurjaðar bæjarins er Grande Anse með vinsælli baðströnd
og rétt þar hjá er flugvöllur eyjarinnar.
Gönguferðir
um eyjuna
Napóleonvirkið. Leiðin þangað í norðurátt frá höfuðstaðnum býður
upp á fallegt útsýni og liggur svolítið upp á við (½ tíma
ganga) um íbúðahverfið Maison-Blance, þar sem bjuggu fyrrum
foringjar í setuliðinu. Napóleonvirkið
var byggt í byrjun 19.aldar með Vauban sem fyrirmynd.
Það var reist í stað velviðhaldins virkis frá 17.öld (sýningarsalir
inni í því).
Baie de St-Pierre.
Á norðaustanverðri eyjunni (½ tíma gangur) er hin fallega
St-Pierre-vík, sem liggur í skjóli Percéeklettanna.
Sunnan við hana er Trou du Grand Souffleur, klettavík með
tignar-legu brimi.
*Morne du Cameau (309 m; u.þ.b. 2 klst. gangur) er hæsti punktur eyjunnar.
Þaðan er stórkostlegt útsýni á tærum dögum.
Þaðan sjást báðir hlutar Guadeloupe og eyjarnar Marie
Galante og Dominicia.
Ilet
à Cabrit er smáeyja, sem rís 85 m úr hafi.
Þar er Joséphinevirkið (19.öld) þar sem áður stóð La
Reine-virkið.
TERRE-de-BAS er öllu stærri en Terre-de-Haut (0-293 m.y.s.; íb.: ca. 1.500).
Hún er handan sundsins Passe du Sud í 1 km fjarlægð frá aðaleyjunni.
Hæstu staðir hennar eru Morne Abymes (293 m) á norðurhlutanum
og Morne Paquette (209 m) á suðurhlutanum.
Á Pointe Sud (Suðurhöfða) er nýlegur flugvöllur.
Höfuðstaður
eyjunnar er Gros-Cap. þaðan
eru bátsferðir út á rifin austurundan og til klettaeyjunnar (165 m)
Grand Ilet. Á norðurhlutanum,
sem snýr að Terre-de-Haut, er Grand Anse með sandströnd sinni. Kirkjan, sem er frá 17.öld, er athyglisverð. |
