Cork
er
stærsta héraðið á Írlandi, 7200 km³.
Austur- og norðurhlutarnir eru öldótt kalksteinslandslag með
fallegur dölum. Í vesturátt
hækkar hæðótt landslagið í átt að Kerryhéraði.
Löng strandlengjan er fjölbreytt og falleg, einkum í suðvesturhlutanum,
þar sem höfðar teygjast til hafs og margar eyjar eru í víkum á
milli þeirra.
Cork
er þriðja stærsta borg Írlands.
íbúafjöldinn er u.þ.b. 136þ.
Hún liggur vel við skoðunarferðum um suðurhluta landsins.
Boegin er á báðum bökkum árinnar Lee og teygist upp eftir hlíðunum
til
norðurs og suðurs. Áin
liggur í tveimur aðalkvíslum um borgina og margar brýr tengja
borgarhlutana.
Cork
er mikilvæg verzlunarborg vegna góðrar hafnar, þar sem stór hafskip
geta athafnað sig. Hún er
útflutningsmiðstöð fyrir landbúnaðarafurðir frá suðurhluta
landsins. Aðaliðnaðnur
felst í framleiðslu bjórs, viskís, prjónales, hveitis, svínaflesks
auk efna- og málningarverksmiðja og skó- og fataverksmiðja.
Cork
er kunn fyrir alls konar menningarfélög.
Lestrar- og vísindafélagið var stofnað árið 1820 og er hið
elzta sinnar tegundar á Bretlandseyjum.
Borgin er líka aðalaðsetur Sögu- og fornleifafélagsins
(1891), Listaklúbbs dómkirkjunnar og Búnaðarfélags dómkirkjunnar
(1857; árleg sýning).
Saga
borgarinnar nær alla leið aftur á 6. öld, þegar St. Finbarr stofnaði
klaustur, kirkju og skóla á suðurbakka Lee í grennd við núverandi
háskóla. Þar var þá mýri,
sem borgin var skírð eftir (Corcaigh = mýrlendi).
Hluti borgarinnar er enn þá nefndur Marsh (mýri).
Skóli Finbarrs efldist og dafnaði í rúmar tvær aldir og
borgin byggðist umhverfis hann. Árið
820 sigldu norrænir menn upp ána Lee, brenndu borgina og rændu nánasta
umhverfi hennar. Þetta
endurtóku þeir árin 846 og 1012.
Þeir komu aftur og settust að í Cork og víggirtu svæðið á
milli núverandi norður- og suðurhliðabrúnna.
Þar einangruðu þeir sig frá öðrum íbúum landsins, en með
tímanum blönduðust þeir þeim.
Þegar Anglo-Normannar réðust inn í landið árið 1172, var
Cork enn þá að mestu leyti undir dönskum yfirráðum, þótt einn
innfæddur höfðingi, Detmot MacCarthy réði landssvæði í Desmond
(Suður-Munster). Danir vörðust
vel og lengi áður en Normönnum tókst að brjóta þá á bak aftur.
Þeir neyddu MacCarthy til að taka sér normannska konu og lögðu
hart að honum að votta Henry II hollustu sína.
Henry II byggði herstöð fyrir setulið sitt í Cork og gaf bænum
fyrstu borgarréttindin. Smám
saman runnu normönnsku innflytjendurnir saman við íbúana eins og
Danirnir. Þótt ensk lög
væru í gildi að nafninu til, réðu hinir ríku kaupmenn því, sem
þeir vildu. Borgararnir
voru óvenjulega sjálfstæðir, einkum eftir að Perkin Warbeck, sem
krafðist brezku krúnunnar, kom til Cork árið 1892.
Borgarstjórinn og helztu borgarar Cork studdu kröfur hans og fóru
með honum til Kent og lýstu hann Ríkharð IV, konung Englands og lávarð
Írlands. Warbeck,
borgarstjórinn og aðrir stuðningsmenn voru teknir af lífi í Tyburn
og Cork missti réttindi sín um hríð.
Cork
varð ein helzta miðstöð írskrar þjóðernishyggju og andstöðu
gegn yfirráðum Breta. Hersveitir
lýðveldissinna tóku borgina á sitt vald árið 1921, þegar upp komu
miklar deilur og hatrömm átök meðal Íra um það, hvort ætti að
samþykkja samning Íra og Breta um skiptingu landsins.
Áköfustu öfgasinnarnir lutu í lægra haldi og landinu var
skipt, þannig að norðurhlutinn lýtur enn þá yfirráðum Breta.
Þótt írar séu vingjarnlegir og málglaðir, er viturlegt að
nálgast þetta eldfima deilumál með varúð á kránum.
Írar eru prýðilega pólitískir og sennilega eru stjórnmálin
vinsælasta umræðuefnið á eftir veðrinu.
Við ættum að kannast við það!
Þótt
Cork sé lítil borg og sérstaklega vinaleg, er yfirbragðið alþjóðlegt.
Verzlunarhús eru fjölmörg og golfunnendur fá allar óskir sínar
uppfylltar. Söfnin og óperan
eru ágæt. Krár bjóða
sumar upp á lifandi tónlist, en sérstök ástæða er til að vekja
athygli gesta á gömludansaballi, sem hægt er að sækja (farið í
gegnum Grand Parade Hotel við Grand Paradegötu).
Þar gefst einstakt tækifæri til að hlýða á þjóðlega
danstónlist og fjörið er hreint ólýsanlegt. Í mat og drykk hefur Cork allt það að bjóða, sem
gestirnir sækjast eftir. Vitanlega
er nauðsynlegt að bragða á kráarmatnum, en í bænum er einnig að
finna mjög góða ítalska veitingastaði og óhætt að mæla með
hinum gríska Restaurant Elana (Grand Parade, sími 021-274391).
Þar eru líka nokkrir ágætir og ódýrir kínverskir
veitingastaðir í miðborginni (Mandarin Restaurant, 23 Washington
Street) og indverskur veitingastaður við sömu götu, Delhi Palace,
sem er hinn bezti sinnar tegundar í Cork.
Beri
eitthvert hverfi af í miðbæ Cork, er það húgenottahverfið.
Franskir mótmælendur hröktust undan ofsóknum heima fyrir til
hins katólska Írlands í byrjun 18. aldar, alls 200.000 manns, og
sumir þeirra settust að í Cork.
Í þessu hverfi er að finna urmul lítilla veitingastaða og
athyglisverðar sérverzlanir. Þar
eru seldir fornmunir og margvíslegur handgerður varningur að hætti
forfeðranna.
Húgenottahverfið
er í Paul Street og nágrenni og er að öllu jöfnu líflegasta hverfi
borgarinnar, þótt götuskemmtikraftarnir séu að vísu misjafnlega hæfi-leikaríkir.
Jury'shótelið
við Western Road kemur þægilega á óvart.
Frá flugvellinum er aðeins 20 mín. akstur þangað, en það
fer raunar eftir meðvitunarstigi bílstjórans hverju sinni og hvort
hann sér nokkra ástæðu til að skipta úr öðrum gír í þriðja.
Hótelið stendur við eina af kvíslum Lee og er í 5-10 mín. göngufjarlægð
frá miðborginni. Byggingin
er vissulega ekki tilkomumikil, enda hafa Írar litla skemmtan af háhýsum.
Herbergin eru allstór og snyrtileg og þjónustan til
fyrirmyndar. Allar helztu
sjónvarpsstöðvar Írlands og Bretlands eru í boði auk Eurosport og
hinnar þýzku SAT 1. Starfsfólkið
er einkar viðmótsþýtt og morgunverður ríflegur.
Á hótelinu er krá, sem er prýðileg, þangað til maðurinn
með skemmtarann hefur leik. Hótelið
er stórt og mikið og þar fer fram margvísleg starfsemi.
Hægt er að detta óvænt inn í brúðkaupsveizlur og stundum
leika ágætishljómsveitir á vínstúkunum.
Ágætt
er að fara í skoðunarferðir um Cork og nágrenni.
Meðal annars er skoðað gamalt brugghús Jameson viskífyrirtækisins.
Þetta er fróðleg ferð og hægt er að glöggva sig á sérkennum
írska viskísins.
Heilsdagsskoðunarferð
um Kerryhringinn er mjög áhugaverð, m.a. vegna þess að þetta svæði
þykir bera af, hvað náttúrufegurð snertir.
Áð er í nokkrum þorpum, s.s. í Kellarney (Cill Airne =
Sloekirkjan), þar sem náttúrufegurð dregur að sér ferðamenn nánast
allt árið. Bærinn er að
vísu ferðamannabær, en þar má gera góð kaup í ullarvarningi.
Á sunnudögum hefst öldrykkja og kráarsöngur strax eftir
messu. Nálægt bænum eru
hin fögru Killarneyvötn, þar sem skemmtilegast er að aka um í hestvögnum
(jaunting cars), fara ríðandi og siglandi.
Í þessum hluta Írlands (á vesturströndinni) er að finna þorp
og bæi, þar sem írska tungan, mál keltanna, er enn þá töluð.
Talið er að einungis u.þ.b. 140.000 manns tali þetta sérkennilega
og flókna tungumál (hægt að fá ágætar kennslubækur í málfræði). |