Borgina Vasai (Bassein), u.þ.b. 50 km norðan Bombay. stofnuðu Portúgalar á 16. öld.  Hún var blómleg varnarliðsborg á nýlendutímanum og þar er fjöldi rústa klaustra, íbúðarhúsa og varnarmannvirkja.

Karla (Karli), 8 km frá 'Lonavala-brautarstöðinni' (við sporið á milli Bombay og Pune), er þekkt fyrir *klettahellana.  Stóri hellirinn í Karla (2.öld f.Kr.) er fegursti og stærsti hofhellir (Chaitya) Indlands.  Aðalhellirinn er 38 m langur, 14 m breiður og 14 m hár.  Tvær raðir skreyttra súlna bera uppi tekkbita loftsins.  Fremst í hofinu er viðamikið búddaskríni.  Í grennd við Karla eru Bhaja og Bedsa-hellarnir.  Þar eru fallegar hvelfingar fyrir guðsþjónustur.

Pune (Poona; 1,8 millj. íb.), 190 km suðaustan Bombay (þriggja stunda ferð með 'Deccan Queen Railway Express'), var höfuðborg Peshawa (1750-1817) í ríki Marathena.  Ríkisstjórar Breta, sem sátu í Bombay, fluttu þangað á monsúntímunum vegna þægilegra loftslags.  Nú er Pune mikilvæg miðstöð iðnaðar og setuliðsborg (Kirkee, 7 km norðvestan Pune).  Borgin er kunn sem miðstöð menntunar og rannsókna (Bhandarkar-stofnunin fyrir sanskrítrannsóknir; Kvikmynda- og sjónvarpsskóli ríkisins).  Umhverfi borgarinnar er hrífandi, grænir garðar, og í henni sjálfri eru margar nútímabyggingar og hof og hallir frá 16.-19.öld.  Hún komst í heimsfréttirnar, þegar Bhagwan Shree Rajneesh stofnaði þar Ashram-hugleiðslumiðstöðina fyrir Bhagwan-trúflokkinn (aðalstöðvar Rajneeshpuram síðar í Oregon í Bandaríkjunum og í upp-lausn síðan 1985: Bhagwan er aftur kominn til Indlands).

Herskólinn, Khadakvasla National Defence Academy, er 12 km frá Pune.

Aurangabad (170þ. íb.) er í klukkustundarfjarlægð með flugvél frá Bombay.  Hún er á þurru og rykugu svæði á heitasta tíma árs.  Merkilegasti skoðunarstaðurinn þar er grafhýsi eiginkonu mógúlsins Aurangzeb (1685-1707), sem byggt var með Taj Mahal í Agra sem fyrirmynd.  Í grennd við Aurangabad eru nokkur síðbúddísk hellaklaustur og hof.

Meðal nafntoguðstu hellahofanna eru **Ellora og Ajanta hofin, 29 km og 106 km norðan borgarinnar.  Takmarkaðir gistimöguleikar eru við bæði hofin.

Í *Ellorahellunum eru hátt á fjórða tug klaustra ('Vihara') og hofa ('Chaitya') frá 4.-9. aldar.  Þau eru hér um bil í tímaröð á tveggja km svæði.  Þarna eru saman komin búdda-, brahma- og jainahof.

Stórkostlegast er Kailasa-hofið (8.öld), sem er frístandandi byggingin, hoggin út úr berginu.  Ein brú tengdi það við salina, sem voru grafnir út úr hlíðinni á þrjá vegu umhverfis.  Síðan var farið að sinna smáatriðunum.  Risavaxnir fílar og nanditarfur standa báðum megin og framan við skálabygginguna (mandapam).

Shivahofið, sem er meitlað úr einum stórum kletti, 27,5 m hátt með ríkulega skreyttum sölum, herbergjum og útskotum fyrir styttur, er einstakt.  Það var byggt á dögum Krishnadeva Rashtrakuta (760-783) konungnum í Malkhed.

**Ajanta-hellarnir með 24 klaustrum og fimm hofum eru hoggin út úr klettum í gljúfri, sem foss steypist ofan í efst.  Þau eru frá búddatímanum og eru næstum öll eldri en í Ellora.  Sum eru allt frá 2. öld f.Kr. en hin yngstu frá 7. öld.  Veggjamyndir þeirra eru sérstaklega áhugaverðar og ekki laust við að búddalist þessa tíma sé samtíða list í Evrópu fremri.  Flestar myndirnar lýsa atvikum og kraftaverkum úr lífi Búdda.  Á öðrum eru orrustur, veiðiferðir, opinberar skrúðgöngur og heimilislíf.  Mest er af málverkum í hellum nr. 1, 2, 16, 17 og 19 og hin fegurstu eru í hellum nr. 1, 4, 17, 19, 24 og 26.

Daulatabad (Gæfuborg) er við veginn milli Aurangabad og Ellora.  Yfir hana gnæfir óvinnandi *kastali frá 13. öld.  Hann er girtur 5 km löngum múr með fimm hliðum.  Tvö þeirra eru búin járnspjótum til varnar fílaárásum.  Hið eiginlega virki er hoggið lóðrétt úr berginu og umhverfis er virkisgröf.