1801

Friðarsamningar milli Frakka og Austuríkismanna í Lunéville.  Vesturbakki  

Rínar undir frönskum yfirráðum.  Frakkland viðurkenndi smálýðveldin.

1802

Við friðarsamninga milli Breta og Frakka í Amiens létu Bretar flest erlend

landsvæði af hendi nema Ceylon og Trinidad og Frakkar yfirgáfu Egyptaland. 

Napóleon kosinn til lífstíðar sem konsúll.

1803-15

Napóleonstyrjaldirnar.

1803

Ríkisþing keisaradæmisins í Regensburg undir miklum áhrifum frá Naoóleon. 

Hið rómverska þýzka ríki viðurkennt.

1804

var Napóleon krýndur keisari Frakklands.  Stjórnsýslulög skráð
(Code Napoléon).

1805

krýndi Napóleon sig sjálfan sem konung Ítalíu í Mílanó.  Orrustan við Trafalgar,  

þar sem Nelson gjörsigraði franska flotann.  Napóleon vann stóran sigur

gegn Austurríki og Rússum við Austerlitz.

1806

var stofnað ríkjasamband við Rín undir vernd Napóleons.  Napóleon  

sigraði í orrustunum gegn Rússum við Jena og Auerstedt.  Í Berlín lýsti hann yfir
hafnbanni á Bretlandi.

1807

Rússar töpuðu í orrustu við Friedland.  Konungsríkið Vestfalía stofnað.   

Bróðir Napóleons,Jérôme, konungur og stórhertogadæmið Varsjá stofnað.

Frá 1808

Uppreisnir gegn hersetu Frakka á Spáni.

1809

Uppreisnir í Austurríki.  Andreas Hofer leiddi uppreisnir gegn Frökkum og
Bæjurum í Tíról.

1810

kvæntist Napóleon Marie Louise, dóttur austurríska keisarans.

1812

snérist herferð Napóleons til Rússlands í ófarir vegna þess, að veturinn

byrjaði snemma og Rússar brenndu Moskvu.

1813-15

snérust margar Evrópuþjóðir gegn Napóleoni og hann var sigraður við
Leipzig (1813).

1814

Bandamenn komu til Parísar.  Napóleon sagði af sér.  Hann var sendur til Elbu. 

Bourbonakonungurinn Lúðvík XVII tók við völdum.  Friðarsamningar í París. 

Landamæri Frakklands ákveðin.

1815

snéri Napóleon aftur í 100 daga.  Eftir mikinn ósigur við Waterloo var hann

gerður útlægur til St. Helenu í Suður-Atlantshafi, þar sem hann dó 1821. 

Í friðarsamningum í París var ákveðið, að Frakkland fengi sömu landamæri
og 1790.

1815-1914

Frá endurreistn franska ríkisins til fyrri heimsstyrjaldarinnar. 

Saga Frakklands á 19. öld byggðist mest á áhrifum stjórnarbyltingarinnar 1789
og iðnbyltingunni. 

Byltingarnar 1830 og 1848 ollu miklum breytingum á stjórnmálasviði Evrópu. 

Frakkar tóku æ virkari þátt í   stefnu í heims- og nýlendumálum stórvelda Evrópu.

1814

birti Lúðvík XVII nýja stjórnarskrá.

1815

voru jakobínar og fylgjendur Bonapartes ofsóttir.

1825

fengu brottfluttir Frakkar bætur.  Louis Braille fann upp blindraletrið.

1830

var ritfrelsi dagblaða afnumið og kosningalögum var breytt.  Þetta leiddi til
Júlíuppreisnarinnar

og afsagnar Karls X.  Hinn frjálslyndi hertogi af Orléans var lýstur konungur.

1830-47

varð Alsír að frönsku yfirráðasvæði.

1843-48

bjó Karl Marx í París.

1848

Febrúaruppreisnin í París gegn borgaraveldinu og eignaskilyrðum
kosningalaganna.

Louis Philippe sagði af sér og Frakkland varð lýðveldi.  Fyrstu almennu
kosningar til

þings í apríl.  Afnám atvinnubótavinnu olli uppreisn í París, sem var bæld niður
með

harðri hendi.  Louis-Napoléon prins, frændi Napóleons I var kjörinn forseti
lýðveldisins.

1851

gerði Louis-Napoléon hallarbyltingu og var kjörinn forseti til 10 ára í alm.
kosningum.

1852

Að loknum öðrum alm. kosningum gerðist Louis-Napoléon keisari undir
nafninu

Napóleon III.  Með stuðningi hersins og kirkjunnar stefndi hann að stofnun
ríkisfyrirtækja

til að skapa atvinnu.  Hann studdi þjóðernissamtök í Þýskalandi, Ítalíu og á
Balkanskaga.

1854-56

tóku Frakkar þátt í Krímstríðinu gegn Rússum.

1859

geisaði stríð milli Frakka og Sardíníu annars vegar og Austurríkismanna hins
vegar.

Napóleon fékk Nizza og Savoy (1860) og Sardínía fékk Lombardy.

1859-67

juku Frakkar landvinninga sína í Suðaustur-Asíu.

1859-69

studdu Frakkar gerð Súesskurðar undir stjórn de Lesseps.

1861-67

stofnuðu Frakkar keisaradæmið Mexíkó fyrir Maximilian af Habsburg.  Það hrundi

fljótlega vegna andstöðu Bandaríkjamanna.

1870-71

Fransk-prússneska stríðið.  Napóleon handtekinn eftir ósigurinn við Sedan og

nýtt  lýðveldi var stofnað í París 4. september.

1870-1940

Þriðja lýðveldið.  Thiers, sem var forsætisráðherra á valdatíma Louis-Philippe

varð  forseti til ársins 1873.

1871

gerðu sósíalistar og kommúnistar uppreisn (marz-maí), sem MacMahon bældi
niður.

Í Franfurtsamningunum fengu Þjóðverjar Elsass og Lótringen.  Fjandskapur milli
ríkjanna

jóks.

1879

Sósíalíski verkamannaflokkurinn var stofnaður (Guesde og Lafargue).

Eftir 1879

juku Frakkar landvinninga erlendis og stofnuðu nýlendur í Mið-Afríku (1879-94),
Túnis

(1881), Indó-Kína (1887) og Madagascar (1896).

1889

Heimssýningin í París (Effelturninn)

1892-93

Panamahneykslið.  Fyrirtæki de Lesseps fór á hausinn.

1892

Hernaðarbandalag Frakka og Rússa.

1894

fann Lumiére upp fyrstu kvikmyndavélina.

1895

Stofnun fyrsta verkalýðsfélagsins.

1896-1906

Dreyfusmálið.  Gyðingurinn og höfuðsmaðurinn Dreyfus var dæmdur á fölskum

forsendum og látinn dúsa í fangelsi til 1906.

1898-99

Fashodaáreksturinn.  Frakkar og Bretar lentu í átökum í Súdan.  Frakkar urðu að

hætta við áform sín um stækkun nýlendna til Efri-Nílar.

1902

Leynisamningur við Ítala vegna Trípólí.

1904

Vináttusamningur milli Frakka og Breta.  Viðurkenning á yfirráðum Breta í Egyptalandi

og Frakka í Marokkó.

1905

voru samþykkt lög um aðskilnað ríkis og kirkju.

1905-06

Fyrstu óeirðir í Marokkó.  Þjóðverjar mótmæltu franskri íhlutun þar.

1909

varð Blériot fyrstur til að fljúga yfir Ermasund.

1911

Óeirðir í Marokkó.  Þjóðverjar viðurkenna franska verndarsvæðið gegn bótum í
Kamerún.

1912

Rússar og Frakkar gerðu með sér samning varðandi sjóheri landanna.

Frakkland var vígvöllur í báðum heimsstyrjöldunum.  Eftir Versalasamningana varð landið
aftur stórveldi í Evrópu.  Skortur á öryggi og friðsamlegri stefnu kom í veg fyrir að þeir yrðu
endurnýjaðir.

Síðari heimsstyrjöldin breytti valdastöðunni í Evrópu.  Bandaríkin og Sovétríkin urðu mest
stórveldanna.

Það olli þeirri stefnu Frakka, sem þeir hafa fylgt æ síðan, að efla stöðu landsins í Evrópu og

viðurkenna ekki leiðtogahlutverk Bandaríkjanna.