MELVILLE-EYJA er í Tímorhafi í lögsögu Norðurhéraðsins, 26 km undan ströndinni við Clanence-sund.  Eyjan er þríhyrnd í lögun og 5700 ferkílómetrar.  Norðan hennar er Arafurahaf, Van Diemen-flói til suðausturs og skammt er til Bathurst-eyjar vestan Apsley-sunds.  Landslagið er fremur tilbreytingarlaust og víða þakið mýrlendi með fenjatrjám.  Inni á eyjunni er landslagið hæðótt og norðurströndin er mjög vogskorin.  Abel Tasman kom auga á eyjuna árið 1644 en Evrópumenn héldu að hún væri hluti meginlandsins þar til Phillip King rannsakaði hana nánar 1818.  Hann nefndi hana eftir fyrsta lávarðinum í flotaráðinu.  Árið 1824 kom James Bremer upp fanganýlendu við Dundas-virkið.  Þessi byggð var yfirgefin 1829.  Síðar var stofnuð þarna katólska trúboðsstöðin Garden Point.  Eftir 1978 hefur Melville-eyja verið stjórnað af Landstjórn Tiwi-ættkvíslar innfæddra og þaðan er flutt út timbur og perlur.  Áætlaður íbúafjöldi 1981 var 550 manns.