Þetta gamla trúboðavirki í San Antonio hefur verið kallað „vagga frelsisins i Texas”.  Rúmlega 180 manns létu þar lífið í tápmikilli og hugdjarfri vörn þess og heróp þeirra: „Munið Alamo”, varð nægileg hvatning fyrir hermennina, sem börðust fyrir sjálfstæði Texas í orrustunniu við San Jacinto.  Upphaflega var Alamo trúboðsstöðin San Antonio de Valero, sem var stofnuð 1718.  Árið 1793 lagðist trúboð og kirkja þar af.  Þegar orrustan átti sér stað, var kirkjan þaklaus rúst með eins metra háum varnarmúr umhverfis og rúm fyrir  1000 manns til varnar.  Þar var orrustan háð.

San Antonio var undir yfirráðum Texasbúa árið 1835, þegar Mexíkóher réðist á Alamo.  Aðeins 144 hermenn, flestir sjálfboðaliðar, voru skildir eftir til að verja borgina.  þeir voru undir stjórn W.B. Travis sveitarforingja.  Hinn 22. febrúar 1836 komu nærri 5000 mexíkóskir hermenn undir stjórn Santa Anna til San Antonio.  Travis og James Bowie töldu nauðsynlegt að verja Alamo til að hindra frekari landvinninga hers Santa Anna.  Daginn eftir tóku Bandaríkjamennirnir sér stöðu í virkinu og undirbjuggu sig undir árás Mexíkóhersins.  Santa Anna dró upp gunnfána og krafðist skilyrðislausrar uppgjafar.  Þessari kröfu var svarað með fallbyssuskoti úr virkinu.  Þá hófu fallbyssur Mexíkóa upp raust sína.

Daginn áður hafði David Crockett og nokkrir skotmanna hans frá Tennessee komið til að ganga í lið með varnarliðinu.  Hinn 1. marz komu fleiri sjálfboðaliðar frá Conzales með James Butler Bonham.   Umsátrið stóð í 12 daga.  Morguninn 6. marz réðust nokkur þúsund Mexíkóa á virkið.  Þeir þeyttu herlúður, sem táknaði, að mexíkósku hermennirnir ættu ekki að gefa nein grið og skilja engan verjendanna eftir á lífi.

Einu eftirlifendurnir voru 16 konur og börn.  Nálega 1600 Mexíkóar féllu.  Alamo er friðlýst og framan við það er minnismerki um hetjurnar, sem féllu.