Heildarflatarmál fylkisins er 91.653
ferkílómetrar (39. ís stærðarröð fylkja BNA). Maine er
stærsta fylkið á hinu svonefnda Nýja-Englandssvæði.
Sambandsstjórnin á 0,8% landsins. Mesta vegalengd frá
norðri til suðurs er u.þ.b. 510 km og frá austri til vesturs
330 km. Hæð yfir sjó er frá sjávarmáli til 1606 m á tindi
Katahdin-fjalls í miðhluta fylkisins. Meðahæð yfir sjó er
nálægt 183 m. Strandlengjan er 267 km löng. Séu allar
eyjar fylkisins fyrir ströndinni taldar með fer þessi tala
upp í 5.597 km.
Maine er skipt í þrjú landfræðileg svæði: Strandarláglendið,
hálendi Nýja-Englands og Hvítufjöll. Strandláglendið er
öldótt með fjölda fjarða og árósa. Sæbrattir og skörðóttir
skagar bera þess skýr merki, að þeir hafa risið úr sjó eftir
ísöld og eyjarnar eru efstu hlutar neðansjávarhæða.
Athyglisverðus slíkra myndana er granítfjallið Cadillac á
Mount Desert-eyju, sem er stærst eyja fylkisins.
Hálendi Nýja-Englands nær yfir mestan hluta Maine. Landslag
þess er víða grófhæðótt og sums staðar, einkum umhverfis
Bangor og í Aroostook-sýslu, með myndbreyttan berggrunn.
Hæsti tindur Maine er í Hvítufjöllum, sem teygjast inn í
New-Hampshire og Vermont. Í þessu fjallendi er
granítfjallabálkur, þ.m.t. Katahdin-fjall. Longfellow-fjöll
eru stærsti fjallabálkurinn.
Stór hluti fylkisins er hulinn þykku jökulseti, sem er
ófrjósamt og lekt. Jarðvegurinn hentar bezt til ræktunar
furu og kartaflna, sem ríkið er þekkt fyrir, en óhentugur
fyrir aðra nýtingu. Hlykkjóttir jökulgarðar eru víða á
hálendi Nýja-Englands og á strandarláglendinu (eskers).
Fyrrum voru þeir árfarvegir undir jökli.
Rúmlega 5.100 vatnsföll hlykkjast um fylkið, flest
straumhörð. Þau falla til Atlantshafs og hin helztu eru St
John, St Croix, Penobscot, Kennebec, Androscoggin og Saco.
Fjöldi stöðuvatna, stórra og smárra, er rúmlega 2.200.
Loftslagið. Landinu er skipt í þrjú meginloftslagssvæði:
Strandsvæðið, norðanvert innlandið og sunnanvert innlandið.
Á strandsvæðinu, sem nær u.þ.b. 32 km inn í land, ríkir
úthafsloftslag (mildari vetur en innar í fylkinu og sumur
eru svalari).
Á Norðurinnlandinu, sem nær yfir 60% fylkisins, ríkir
meginlandsloftslag. Þar er ræktunartíminn aðeins 100 dagar
og vetur eru mjög kaldir.
Suðurinnlandið er hlýjasti hluti Maine. Hæsti skráður hiti
mældist 40,6°C í North Bridgton árið 1911.
Fellibyljir eru fátíðir í Maine eins og reyndar á öllu
Nýja-Englandssvæðinu en fyrir kemur, að þeir leggi lykkju á
leið sína á leiðinni með ströndum Atlandshafsins. Svonefnd
norðausturfárviðri eru algengari með miklum vindstyrk og
úrkomu (regni eða snjókomu) á strandsvæðinu.
Flóra og fána. Skóglendi þekur 80%
lands. Þriðjungur þess er vaxinn mjúkviði (furu, óðjurt,
greni o.fl.). Harðviðartegundir eru m.a. svart
kirsuberjatré (húsgögn) og hvítaskur (borðviður). Aðrar
algengar tegundir eru rauð- og hvíteik, sætuhlynur og hvít-
og gulbirki. Bláberjarunnar þrífast vel í sendnum jarðvegi
suðursýslnanna Washington og Hancock. Gæsablóm, ýmsar
sóleyjategundir, fjallalárviður og alparósir eru algeng blóm.
Dádýr eru algeng og elgir og svartbirnir eru einnig á ferli.
Meðal minni spendýra eru bifur, moskrotta, gaupa, otur,
ýmsar íkornategundir, þefdýr, þvottabjörn, minkur og kanína.
Fuglategundir eru margar, s.s. spörfuglar, músarindlar,
endur, lómar, mávar, svölur og skarfar. Í stöðuvötnum er
urmull af urriða, laxi, bassa og geddu. Fylkið er þekkt
fyrir góða sjávarrétti (humar, krabbi, rækjur, hörpudisk,
krækling, bláfisk, þorsk og lúðu. Talsvert er um sel.
Auðlindir, framleiðsla og iðnaður. Málmgrýti hefur aldrei
verið mikilvægt fyrir efnahag Maine, sem býr yfir
takmörkuðum birgðum af járngrýti, mangan, kopar, blýi, sínki,
sandi og möl, mó, granite, kalki, kvarts, míka, feldspar,
graffiti og eðalsteinum.
Helztu landbúnaðarafurðir eru kartöflur, mjólkurvörur, egg,
hey, nautakjöt, svínakjöt, epli, hveiti, hafrar, baunir,
sykurrófur og blábber.
Rúmlega 95% skóglendisins eru í einkaeigu og
trjámauksframleiðsla til pappírsgerðar er talsverð.
Mjúkviðartegundir eru aðallega nýttar til slíkrar
framleiðslu (65%). Sjávarútvegur er mikilvæg atvinnugrein (sandmiga,
hörpudiskur, rækja, þorskur, síld og menhaden-síld).
Iðnaðarframleiðslan byggist aðallega á pappír og trjávöru,
skóm og annarri leðurvöru, elektrónískum tækjum, matvælum,
fatnaði og vefnaðarvöru. Skipasmíði er einnig nokkur. |