Stóra Viktoríueyðimörkin er þurrkasvæði í fylkinu Suður- og Vestur-Ástralíu.  Það er sandhæðótt með söltum stöðuvötnum og strjálum flekkjum af þurrkyngingslegu graslendi.  Það er u.þ.b. 725 km lang frá austri til vesturs frá Stóra-Ástralíuflóa í Indlandshafi og til suðurs um Nullarbor-sléttuna.  Nokkrar ættkvíslir frumbygga búa í eyðimörkinni (kogara, miming o.fl.).  Árið 1875 varð breski landkönnuðurinn Ernest Giles fyrstur Evrópumanna til að ferðast yfir eyðimörkina og kenndi hana við Viktoríu, þáverandi drottningu heimsveldisins.