Þótt árið 1819 sé táknrænt fyrir endurfæðingur Singapúr, gegndi eyjan veigamiklu hlutverki fyrr sem hlið vestrænna þjóða að S-Kínahafi.  Þetta hlutverk olli því, að menn lögðu mikið í sölurnar fyrir yfirráð í Singapúr og mikið var barizt um eyjuna.  Löngu áður en Spánverjar og Portúgalar gerðu eyjuna að viðskiptamiðstöðvum sínum og síðar nýlendu, höfðu Kínverjar setzt þar að.

Í gömlum heimildum frá Java er eyjan skírð "Temasek", sjávarborgin.  Malayískir söguritarar segja frá því, að prins frá Palembang á Súmötru hafi strandað skipi sínu á eyjunni í miklum stormi.  Á ströndinni sá hann veru með skínandi rauðan líkama, svart höfuð, hvíta bringu og var stærri en stór geithafur.  Hann komst að því, að þetta var ljón og þar sem hann áleit, að þetta væri happamerki, stofnaði hann þar borg, sem hann nefndi Ljónaborgina.  Þessi þjóðsaga er líklega af indverskum uppruna, því að ljón hafa aldrei fundizt á eyjunni.

Síðar varð Singapúr höfuðborg ríkisins "Sri Vijaya" þar til majapahitar frá Java lögðu allan Malakkaskagann undir sig og eyddu borginni, sem varð að veigalitlu fiski-mannaþorpi næstu aldirnar.

Saga Singapúr nútímans hófst, er Sir Thomas Stamford Raffles, umboðsmaður Austur-Indíafélagsins kom þangað.  Hann uppgötvaði strax möguleikana, sem borgin veitti til útfærslu og eflingar viðskipta krúnunnar.  Hinn 6. febr. 1819 gerð hann samning við soldánana Hussein Mahammed Schah og Temenggong Abdul Rachman um leyfi til reksturs Austur-Indíafélagsins við mynni Singapúrárinnar.  Fimm árum síðar lét soldáninn brezku krúnunni alla eyna eftir.  Árið 1826 náðu Bretar undir sig  Malakkaskaga með samningum við Hollendinga og nefndu síðan allt landsvæðið Sundanýlendu, sem var krúnunýlenda milli 1867 og 1946.  Eftir 1832 var Singapúr stjórnsýslumiðstöð nýlendunnar, sem varð með tímanum þýðingarmikil fyrir veldi Breta á höfunum.

Árið 1877 var fræjum gúmmítrésins smyglað frá Brasilíu, fyrst til Singapúr og síðar til Malaysiu.  Græðlingar þrifust vel og innan skamms varð Singapúr miðstöð útflutnings hrágúmmís.  Viðskiptalífið blómstraði til 1942, er Japanar komu og freiddu því bana-högg um stundarsakir.  Við uppgjöf Japana 5. sept. 1945 varð Singapúr aftur brezk.  Hinn 3. júní 1959 var Lee Kuan Yew, lögfræðingur, sem var menntaður í Bretlandi, kjörinn fyrsti forsætisráðherra í fyrstu frjálsu kosningunum í ríkinu, sem hafði þá fengið leyfi til heimastjórnar.  Flokkur hans, PAP (People's Action Party) hlaut algeran meirihluta, sem haldizt hefur lítt breyttur til okkar daga.  Árið 1963 stóð Lee Kuan Yew meðal annarra að stofnun malayíska ríkjabandalagsins, sem Singapúr varð aðili að.  Frá 1967 hefur Singapúr verið aðili að ASEAN.  Árið 1965 gekk Singapúr úr Malaysiusambandinu og varð sjálfstætt ríki.  Síðan þá hefur landið verið í Brezka samveldinu.  PA-flokkurinn fylgir strangri pólitík í innanríkismálum.

Lífskjör í Singapúr eru miklu betri en í nágrannalöndunum.

Landbúnaður gegnir ekki veigamiklu hlutverki.  Hluti hans af þjóðarframleiðslu er undir 2% og nær aðeins til að anna helmingi eftirspurnar á innanlandsmarkaði.  U.þ.b. 75% ræktaðs lands eru plantekrur, kókospálmar og gúmmítré.  Nýverið hefur ræktun orkidea orðið að arðbærri grein.  Nytjaskógrækt er í raun ekki til, því að skógarleifarnar eru á mýrlendum svæðum, sem eru að hluta til innan verndarsvæða linda, hvaðan neyzluvatn er tekið.

Fiskveiðar eru litlar, enda takmarkaðar við litla fiskveiðilögsögu landsins án mögu-leika til veiða annars staðar.  Fiskneyzla er mikil í landinu og verður því að flytja inn talsvert magn fisks.

Þungamiðja viðskiptalífsins í Singapúr er útflutningsiðnaður.  Helztu iðnaðarvörurnar, sem fluttar eru út, eru unnar olíuvörur (þriðja stærsta olíuhreinsunarland jarðar), efna-vörur, rafmagnsvörur og elektrónískar vörur (tölvur og fjarskiptatæki).

Byggingariðnaður og skipasmíðar voru mikilvægar atvinnugreinar, en eru nú í lægð.

Verzlun og viðskipti skipa ekki lægri sess en iðnaðurinn.  Utanríkisverzlunin nemur u.þ.b. 50% brúttóþjóðarframleiðslu.  Í 140 ár var Singapúr mikilvægasta verzlunar-höfn Breta á sjóleiðinni milli Kanton og Kalkútta.  Nú er Singapúr heimsverzlunar-höfn, hin önnur stærsta í heimi, auk þess að vera fjármálamiðstöð fyrir aðildarríki ASEAN og hlið þeirra að heimsmarkaðnum.

Sem verzlunar- og viðskiptamiðstöð hefur Singapúr aðdráttarafl fyrir ferðamenn, líkt og Hong Kong, þótt Singapúr sé ekki eins aðlaðandi fyrir þá, sem leita að menningu.