Í grófum dráttum má lýsa landslagi Nígeríu þannig, að hásléttur og hæðir skipti norður- og suðursléttum landsins í tvennt.  Sokotoslétturnar eru í norðvesturhorninu en Bornoslétturnar í norðausturhorninu umhverfis Chadvatnið og næsta nágrenni þess.  Undir lægðinni, sem stöðuvatnið er í, eru ung og laus setlög, líkt og undir strandhéruðunum með óshólmum Nígerfljóts og vesturhluta Sokotosvæðisins lengst í norðvestri.  Sléttur með ávölum öldum, sem verða vatnssósa á regntímanum, eru á þessum svæðum  Einkennandi fyrir landslag þessara sléttna eru aðrar hærra yfir sjó, skornar breiðum og grunnum dölum, þaktar fjölda hæða eða stökum fjöllum.  Þar er berggrunnurinn kristallaður eða sandsteinn umhverfis árnar.  Jos-sléttan rís í landinu miðju.  Hún er að hluta þakin hrauni og útbrunnum eldfjöllum og rís hæst í Sherehæð (1781m).  Önnur, veðruð svæði eins og Udi-Hsukka-jaðarinn rísa bratt í allt að 300 m yfir slétturnar.  Mesta fjalllendið er meðfram suðausturlandamærunum að Kamerún, þar sem hæsti tindur landsins, Dimlang, rís í 2042 m.

Helztu vatnasvið landsins eru Níger-Benue-lægðin, Chadvatnslægðin og Gíniuflóalægðin.  Nígerfljótið, sem landið er nefnt eftir, og Benue, stærsta þveráin, eru mestu vatnsföll landsins.  Fjöldi fossa og flúða er í Nígerfljótinu en Benue er skipgeng alla leið nema á þurrkatímanum.  Árnar, sem renna frá svæðinu norðan Niger- og Benue-fljótanna, eru m.a. Sokoto, Kaduna, Gongola og árnar, sem renna til Chadvatns.  Stuttar ár renna um strandsvæðin til sjávar í Gíneuflóa.  Nýting árdalanna hefur leitt til myndunar margra og stórra uppistöðulóna, þ.m.t. Kainji-vatn í Nígerfljóti og Bakolori í Rimaánni.

Óshólmar Nígarfljótsins eru mjög víðáttumikið láglendi, sem vatn fljótsins rennur um til Gíneuflóa.  Bugðulöguð stöðuvötn, árbugður og áberandi varnargarðar einkenna landslagið á þessu svæði.  Stór ferskvatnsfen taka við af ísöltum fenjum með fenjatrjám næst sjó.

Regntíminn er almennt styttri eftir því, sem norðar dregur.  Í suðurhlutanum rignir frá marz til nóvember en nyrzt í landinu frá miðjum maí til sept.  Í ágúst verður skammvinnt hlé á úrkomunni í suðurhlutanum.Úrkoman er mun meiri í suðurhlutanum, einkum suðaustanlands, þar sem hún nær allt að 3000 mm á ári.  Suðvestanlands er hún aðeins 1800 mm.  Hún fer minnkandi eftir því, sem fjær dregur ströndinni og allranyrzt í landinu er hún aðeins 500 mm á ári.

Hiti og rakastig haldast tiltölulega stöðug allt árið í suðurhlutanum en árstíðirnar eru fjölbreyttari í norðurhlutanum.  Þegar þurrkar ríkja þar verður dægurmunur hitans verulegur.  Í strandhéruðunum er mánaðalegur meðalhiti stöðugur allt árið, í kringum 32°C í Lagos og 33°C í Port Harcourt.  Mánaðalegur lágmarkshiti á í sömu borgum er 22°C og 20°C.  Í heildina tekið er hámarkshitinn hærri í norðurhlutanum og lágmarkshitinn lægri.  Í borginni Maiduguri er meðalhiti mánaðarins 38°C, þegar heitast er (apríl og maí) en samtímis má einnig búast við frosti á nóttunni.  Rakastigið er almennt hátt í norðurhlutanum en það lækkar þegar heitir og þurrir norðaustanstaðvindarnir (harmattan) blása rúmlega þrjá mánuði en aðeins í rúmlega tvær vikur í strandhéruðunum.