Suðurhéruð landsins ná yfir u.þ.b.
fjórðung þess en þar búa rúmlega tveir þriðjungar landsmanna.
Margir búa í þéttbýlinu kringum höfnina í Cotonou, sem er
aðalviðskiptaborgin og miðstöð stjórnsýslu, og Porto-Novo, sem er
opinber höfuðborg landsins. Fólkið
stundar aðalleg sjálfsþurftarbúskap og ræktar m.a. maís, kassava
og kartöflur (yams) í útjaðri borganna.
Olíupálmar eru ræktaðir á Barre-svæðinu og á Benínsléttunum
og afurðir þeirra eru fluttar út en þar er einnig stundaður sjálfsþurftarbúskapur. Norðar í landinu tekur steppugróður við og þar er mun
strjálbýlla og sums staðar búa aðeins Fulanihirðingjar.
Langt er á milli hinna fáu þorpa ólíkt suðurhlutanum.
Parakou er mikilvæg markaðsborg í norðurhlutanum.
Hún byggðist á nýlendutímanum.
Yfirbragð borganna er blandað afrískum
hefðum og evrópskum nýlenduáhrifum og nútímalegt að hluta.
Víðast í smærri þéttbýlisstöðum ægir saman hefðbundnum
leirkofum, mörkuðum, helgidómum og styttum en minna er um slíkt í
Cotonou og á Somba-svæðinu í norðausturhlutanum eru turnhús með
stráþökum. Byggingarstíll
nýlendutímans er ríkjandi í flestum borgum, einkum í Cotonou.
Sum nýlenduhúsanna eru jafnvel frá 18. öld (brautarstöðvar,
stjórnsýslubyggingar og íbúðarhús auk porúgalska virkisins í
Ouidah, sem var notað á tímum þrælasölunnar.
Nútímaáhrifa gætir aðallega í nýjustu íbúðarhúsum,
hafnarmannvirkjum og hótelum.
Allt frá árinu 1960 hefur verið unnið ljóst og leynt að
því að efla þjóðareiningu landsmanna en það er hægara sagt en
gert. Hinir mismunandi ættbálkar
landsins byggjast á aldalöngum hefðum og erfitt er að jafna ágreining
á milli þeirra. Fon-fólkið
er nærri 40% landsmanna og býr í ýmsum landshlutum, þó einna
flestir í Cotonou. Yoruba-flókið,
sem er skylt samnefndum, nígerískum ættbálki, býr aðallega í suðausturhlutanum
og rúmlega 12% landsmanna. Í
umhverfi Porto-Novo eru Goun- og Yoruba-fólkið svo blandað, að tæpast
ber lengur á séreinkennum hvors fyrir sig.
Meðal annarra ættbálka í suðurhlutanum eru margar ættkvíslir
Adja-fólksins (Aizo, Holi og Mina).
Bariba-ættbálkurinn er hinn fjórði
stærsti. Hann skiptist í
nokkrar ættkvíslir og telur 7-8% landsmanna.
Þetta fólk býr í norðausturhlutanum, aðallega í borgum
eins og Nikki og Kandi, sem voru fyrrum konungsríki Bariba.
Sombafólkið (Ditamari) býr helzt í Natitingou og í þorpum
í norðvesturhlutanum. Meðal
annarra ættbálka má nefna Dendi, Djougou, Pila og Fulanihirðingjana.
Í Benín búa nokkrar þúsundir Frakka, Líbana og annarra þjóðerna,
aðallega í Cotonou og Porto-Novo.
Franska er opinber tunga og notuð
til kennslu en hver ættbálkur talar eigið tungumál, sem menntað fólk
talar líka. Flestir fullorðnir,
sem búa í hinum mismunandi ættbálkasamfélögum, tala einnig
sameinginlega tungu hvers svæðis.
Útbreiddustu tungumálin eru Fon, Ge (Mina), Bariba, Yourba og
Dendi.
Kristilegar trúboðsstöðvar hafa
verið starfræktar á strandsvæðúnum síðan á 16. öld en einungis
fimmtungur landsmanna er kristinn.
Fimmtungur hinna kristnu er rómversk-katólskur.
Islam á fylgjendur í norður- og suðausturhlutunum (16-17%
landsmanna). Flestir íbúanna
aðhyllast trú forfeðranna, s.s. í suðurhlutanum, þar sem andatrú
ríkir (skurðgoð og töfralæknar).
Íbúafjölgun er í hærri kantinum miðað við
önnur ríki í Vestur-Afríku og næstum helmingur íbúanna er yngri
en 15 ára (1997). Lífslíkur
karla eru 49 ár og kvenna 52 ár.
Næstum fimmtungur íbúanna býr í þéttbýli, aðallega í
Cotonou og Porto-Novo. |